İnsan hayatının en önemli etkileşim içinde olduğu alan, içinde bulunduğu toplum hayatıdır. Sosyal yaşam, fıtratın dayanışmaya açık doğal yapısıdır. İnsanlar birbirlerinden etkileşim içinde oldukları gibi çok geniş bir sahada da iletişim içindedir.
Örneğin;
Toplumsal sınıflar,
Meslekler,
Kurumsal Eğitim,
Deneyimsel öğretiler,
Nesnesel ve duygusal alışverişler,
Kültürel aktarımlar,
Taraf olmak ve Aidiyet olgusu gibi binlerce şubesi olan çok geniş bir dairede yaşayan insanlar, gereksinimin türüne göre birbirleriyle veya kurum/kuruluş temsilcileri ile diyaloga girerler. Tüm bu hareketlilik ihtiyaç duyulan şeylerin tedarikiyle ilgili süreçlerdir. İnsanlık tarihi boyunca da süregelen bir beşerî sistemdir.
İnsanın çok yönlü yapısı, ilgili olduğu hayat daireleri, zamanın getirdiği değişim ve yenilikler için optimize olma gerekliliği, plan dışı gelişmeler, beklenmeyen ve mevcut durumu etkisi altına alan hadiseler kendine özgü yapılanmayı gerekli kılar.
Hakkında bilgi eksikliği olan her konu öğrenim eğilimine doğru evrilirken, spontane bir şekilde ortaya çıkan ve tecrübe edinilmemiş olaylar ise ilk defa gidilen bir şehirde duyulan yabancılık hissini verebilir.
Bu durumlarda insan destek almayı, kendisine faydalı olacak birikimlerden faydalanmayı ister. Çünkü yaratılışı gereği, kendisine yarayışlı olan şeyleri kazanım, zarar verici şeyleri uzaklaştırma gibi bir programa sahiptir.
Erişkinlik zamanına kadar ihtiyaçları ebeveynleri ile karşılansa da sorumluluk evrelerinde durum başka bir boyuta geçer. Kişisel hayatının gelişim özelliğine göre oluşan karakteri özgün bir renge bürünür ve kendi dünyasına ait işlerin görülmesinde birincil bir konuma gelir.
Ve İnsan elde ettiği donanımı ile bazı sorunlar ile başa çıkabilse de haricen meydana gelen, ya da baş edilmesi güçleşen şeylerde, yukarıda söz ettiğimiz sosyal hayat gereksinimlerinin giderilmesinde gösterdiği performansın bu noktada ki versiyonuna başvurmak durumunda kalabilir.
Yakın tarihe kadar kadim bilgelik müesseseleri büyük oranda sorun giderici, tamamlayıcı ve onarıcı bir rol alsa da yaklaşık ellik yıldır etkin işlevsellik başka bir forma kaymış, geleneksel birikimin yeni bir dile ve teknik bir dönüşüme ihtiyacı kaçınılmaz bir şekilde kendini göstermektedir.
Bununla birlikte fıtrattan beslenmeyen felsefenin hayat algısı ve çatışma eksenli ve de ego merkezli dayatışlarından oluşan danışmanlık popülasyonu ise anlık motivasyonlar sağlayan özelliği ile hiçbir sorunun üzerinden gelememektedir.
Bu bağlamda kullanılan yöntemler yeterli yöntemler değildir.
Oysa, İnsanın yaratılışı ve işleyiş yapısı gereksinimlerini tedarik etmekteki metodoloji ve argümanları göstermektedir. Ve insanların çoğu gerçekten neye ihtiyacı olduğunu bilmektedir. Ne yapması gerektiği hakkında da bilgi sahibidir. Ancak gerek kısır döngü gerek alışkanlıkların değişime direnişi olsun hareket iradesini baskılar. Ve bununla birlikte suyun karşısında kendisini neyin beklediği hakkında ki deneyimsizlikten fırsat bulun kuruntular cesaretini kırar.
Bu nokta olayları dışarıdan gözlemleyebilen, problem ve çözümü bir birbirini arayan uçlarını birleştirmenin katılımcı etkisini temin edecek bir bakış gereklidir.
Third eye
The most important area of interaction in human life is social life. Social life is the natural structure of nature that is open to solidarity. People not only interact with each other but also communicate in a wide range of areas.
For example
Social classes
Occupations
Corporate Training,
Experiential teachings,
Physical and emotional exchanges,
Cultural transmissions,
People living in a very large circle with thousands of branches, such as the phenomenon of taking sides and belonging, enter into dialogue with each other or with representatives of institutions/organizations, depending on the type of need. All this mobility is a process of procuring what is needed. It is a human system that has continued throughout human history.
The multifaceted nature of human beings, the circles of life they are related to, the need to optimize for the changes and innovations brought about by time, unplanned developments, unexpected events that affect the current situation make it necessary to have a unique structure.
Any subject about which there is a lack of knowledge evolves into a tendency to learn, while spontaneous and inexperienced events can give the feeling of unfamiliarity in a city visited for the first time.
In these situations, people want to get support and benefit from the knowledge that will be useful to them. This is because, by the very nature of his or her creation, he or she has a program of gaining what is useful to him or her and removing what is harmful to him or her.
Although their needs are met by their parents until the time of adulthood, the situation takes another dimension in the stages of responsibility. His character, which is formed according to the developmental characteristics of his personal life, takes on a unique color and takes a primary position in the affairs of his own world.
And even if a person can cope with some problems with the equipment he/she has acquired, he/she may have to resort to the version of the performance he/she has shown in meeting the needs of social life mentioned above in this point in case of things that occur externally or become difficult to cope with.
Until recently, ancient wisdom institutions have largely played a troubleshooting, complementary and restorative role, but in the last fifty years or so, the effective functionality has shifted to another form, and the need for a new language and technical transformation of traditional accumulation inevitably manifests itself.
However, the life perception of the philosophy that does not feed on the nature and the counseling population consisting of conflict-oriented and ego-centered impositions cannot overcome any problem with its feature that provides instant motivations.
The methods used in this context are not adequate methods.
However, the creation and functioning structure of human beings shows the methodology and arguments to supply their needs. And most people know what they really need. They also know what to do. But whether it is the vicious circle or the resistance of habits to change, it suppresses the will to act. And with that, inexperience of what awaits them in the face of the water, and the delusions of opportunity, discourage them.
This point requires a perspective that can observe events from the outside and ensure the participatory effect of connecting the ends of the problem and the solution that seek each other.
M. Safitürk
