İçsel Ötenazi bir süreçler bileşenidir.
Algı araçlarının kapalı olması insanın kendi doğasını keşfetmesini engeller.
Zihin ve his duyargalarının çalışmaması duygusal körlüğü netice verir.
Zamanla düşünce merkezinin de işlevselliğini yitirmesi ile karanlık günler ve belirsiz yarınlar başlar.
Kendine doğru yaklaşımdan yoksun olanlar, ellerine ne geçerse ona tutunur, ne duyarlarsa peşinden giderler.
Ümitsizlik sarmalı ağır tembelliği doğurur.
Bitkinlik ve yorgunluk dolu bir beklenti sürekli kayıp halinde ve çaresizdir.
Birden bir oluşmayan erozyon şartları, birden bire düzelmez. Son gücü ile alt yapısız ileri yapılan bir hamlenin tüketici ağırlığı amacı diz üstü çöktürür.
Yarıncılık sarhoşluğu gelecek günleri zehirlemeye devam eder.
Uyutucu bir sersemlik abur cubur beslenerek sistemin deformasyonunu hızlandırır.
Adeta nokta nokta, ilmik ilmik gelişen varımlar artık tüm vücut alemini kuşatmıştır.
Paslanmış dirayet ayakları titremeye başlamıştır.
Yavaş yavaş sesler kesilir..
Derin bir uğultunun anlaşılmaz teranesi gönül havuzunu doldurur.
Karanlık en koyu rengiyle alan kuşatmasına başlar.
Hayat ağacı yapraklarını döker.
Sert rüzgârlar dallara boyun eğdirir.
Geç kalmış olmanın iz düşümü kalan en son enerjiyi de tüketir.
Evet, bu sahnenin tek sorumlusu ötelemenin an hırsızlığıdır.
Atılması gereken vakitte atılmayan bir adımın zamanla tüm yürüyüş kabiliyetini yok edeceği bir gerçektir.
Kendisi için yapılması gerekeni yapmaktan uzak duran, çeşitli çekince ve şüpheler üreterek mazeretler sahibi olun herkes, hakikatin düzenlediği faturayı ödemek zorunda kalırlar.
Realite kurgusal sorunları temel almaz.
Doğrular yanlışlara karşı toleranslı değildir.
Hataları tecrübe yapan şey, yanlış olanda ısrar edilmemesidir.
Yenilenme gücünü pişmanlıklardan alır.
Zanca kabul edilen şahsi opsiyonlar, ağır bedeller biriktirirler.
Ve mutsuzluğun asıl sebebi yaşamla cebelleşecek davranışlara bağlı çatışmalar sonucu olarak elde edilen mutsuzluklardır.
Hiç kimse yaşamın ömürle sürelendirilmiş yıpratıcılığına galip gelemez.
Zararına umarsızca razı olanlar için bir teselli esintisi asla olmayacaktır.
İçin için ölmemek için karşılaşılacak zahmetlere katlanmak kaçınılmazdır.
Ruhsal barışın huzur ikliminden maksimum faydalanmak için, afet bölgesinden uzaklaşmak gereklidir.
…
Internal Euthanasia
Inner Euthanasia is a component of processes.
A closed perceptual apparatus prevents man from discovering his own nature.
The dysfunction of the senses of mind and feeling results in emotional blindness.
In time, with the loss of functionality of the center of thought, dark days and uncertain tomorrows begin.
Those who lack the right approach to themselves cling to whatever they can get their hands on and follow whatever they hear.
The spiral of hopelessness breeds heavy laziness.
An expectation full of exhaustion and fatigue is constantly lost and desperate.
The conditions of erosion do not suddenly improve. The consumer weight of a forward move without infrastructure with the last power brings the purpose to its knees.
The intoxication of postponement and postponement continues to poison the coming days.
A numbing stupor accelerates the deformation of the system by feeding on junk food.
Almost point by point, stitch by stitch, the developing existences have now encompassed the entire body realm.
The rusted legs of resistance have begun to tremble.
Gradually the voices stop.
The incomprehensible chant of a deep hum fills the heart pool.
Darkness begins to envelop the area with its darkest color.
The tree of life sheds its leaves.
Strong winds subjugate the branches.
The projection of being late consumes the last remaining energy.
Yes, the only responsible for this scene is the moment theft of procrastination.
It is a fact that a step that is not taken when it should be taken will destroy all walking ability over time.
Anyone who stays away from doing what needs to be done for themselves, who makes excuses by producing various reservations and doubts, will have to pay the bill that reality arranges.
Reality is not based on fictional problems.
Truth is not tolerant of falsehoods.
What makes mistakes an experience is not insisting on what is wrong.
Renewal draws its strength from regrets.
Personal options that are taken for granted accumulate heavy costs.
And the real cause of unhappiness is the unhappiness that comes as a result of conflicts due to behaviors that will struggle with life.
No one can prevail over the wear and tear of life determined by life.
There will never be a breeze of consolation for those who are desperately resigned to its loss.
In order not to die inwardly, it is inevitable to endure the inconveniences.
To make the most of the tranquil climate of spiritual peace, it is necessary to move away from the disaster zone.
M. Safitürk
