Hayat ile insanın karşısına birçok konu gelir.
Her bir meselenin kendine özgü değerlendirme veya muhatap olma, karşı durum alma, temas etme, etkileşim ve tepki şekli vardır.
Ancak genelde tüm iyileştirme, onarma, yola çıkma, yeni başlangıçlar gibi atılmak istenen pozitif adımlar ŞÜPHE ile başlamadan biter.
Şüphe oluşum, gelişim süreçlerinde ölçülü olmayı temin eden, zararsız bir deneyim ve edinimin kontrolünü sağlayan bir denge noktası iken; engelleyici, vaz geçirici bir rol oynaması, varılması gerekli olan hedef ve eylemsel önemin adeta gömülmesine neden olan bir tepkisizliği netice verir.
Oysa girişimlerin doğasında bulunan riskler, heyecan ve yapıcı stresin oluşturduğu sinerji ile birlikte hareket ederek amaç bağlamında planlanan şeylerin meydana getirir.
Bu nedenle farazi sebepler, kurgusal çekinceler, kuşku çıkarımları ile olduğu yerde kalmanın mantıklı bir açıklaması yoktur.
Olumlu olumsuz yaşanmışlıkların bıraktığı izler duyusal yapıyı hayal ve hatıraların kalıbına sokar. Bu his havuzları düşünceyi kendi birikintileri ile meşgul eder. Bazı zihinsel döngüler öyle bir form kazanır ki; neredeyse tüm yaşam enerjisini tüketir. Bu gibi içsel anaforlarda ümit gibi çıkış noktasını gizleyen en önemli perde ŞÜPHEDİR.
Ve aslında her meydana gelen ve akışında olan şeylerin bütünü hayatın kendine dairdir ve insan yaratılışı ve donanımı itibariyle tüm çıktılara muhatap olabilme ve edinimlere karşılık verebilme kabiliyetindedir.
Bu yeteneğin doğru bilgi ve işlevsel tanım çerçevesinde şekillenmesi sorunları sorun olmaktan çıkartarak potansiyel kazanıma çevirebilmek için ŞÜPHENİN yönetilmesi gerekmektedir.
Çünkü somut bir delilden ortaya çıkmayan şüpheler sadece Psikolojik çöküntüye neden olur. Mücadele karşılığı olmayan tüm takıntılar yorgunluktan başka bir şey değildir.
Yine bununla birlikte şüphe, alışkanlıklarımızı, konforumuzu, korkularımızı da yönetir. Tedirginliklerle cesaretimiz kırılır. Endişeler ile direnişimiz zayıflar. Her mağlubiyeti kabul etmek konumunda sürekli bir yenilgi yıkıntısı altında kalırız. Yeniden başlama korkusu, altında ezilinmiş bir enkazdan kurtulma isteğini bile örseler.
Evet, İnsanın kendi gerçeğini keşif etmesi, varlık hakikatini anlaması, etrafında örülü olan vehim duvarları fark ederek gerçek özgürlüğü için ruhunu tutsak olarak tutulduğu önyargı ve zanlı değerlendirmelerden kurtarılmasıyla kazanılacak olan dirayet, bir ömrün onurlu ve kıymetli yaşanmanın en önemli dayanak noktasıdır.
Her insan, geçiciliğinin sonsuzlukla mutlak olan değişimine sunabileceği en kutlu hediye, kendi için verdiği mücadele ile eriştiği yaşam bilgeliğidir.
Doubt
Many issues come up in life.
Each issue has its own way of evaluation or dealing with, taking a counter position, contacting, interacting and reacting.
However, in general, all positive steps such as healing, repairing, setting out, new beginnings, etc. end before they begin with DOUBT.
While doubt is a balance point that ensures moderation in the processes of formation and development, a harmless experience and control of acquisition; playing an obstructive, discouraging role results in an unresponsiveness that almost buries the goal to be achieved and the importance of action.
However, the risks inherent in initiatives act together with the synergy of excitement and constructive stress to bring about what is planned in the context of the objective.
Therefore, there is no logical explanation for staying put with hypothetical reasons, fictitious reservations and inferences of doubt.
The traces left by positive and negative experiences mold the sensory structure into the mold of dreams and memories. These pools of sensations occupy the thought with their own deposits. Some mental cycles take such a form that they consume almost all life energy. In such inner whirlpools, the most important veil that hides the point of origin, such as hope, is SUSPICION.
And in fact, the whole of everything that occurs and flows is about life itself, and human beings are capable of addressing and responding to all outputs and acquisitions in terms of their creation and equipment.
In order for this ability to be shaped within the framework of correct knowledge and functional definition, and in order to turn problems into potential gains, SUSPICION must be managed.
Because doubts that do not arise from concrete evidence only cause psychological collapse. All obsessions without a fighting response are nothing but fatigue.
Doubt also manages our habits, our comfort, our fears. With anxieties we are discouraged. With worries our resistance weakens. In the position of accepting every defeat, we are constantly under the rubble of defeat. The fear of starting over even overpowers the desire to get rid of a crushed wreckage.
Yes, the resilience to be gained through the discovery of one’s own reality, understanding the truth of existence, realizing the walls of delusion built around him/her and freeing his/her soul from the prejudices and suspicious evaluations in which he/she is held captive for his/her true freedom is the most important fulcrum for living an honorable and valuable life.
The most blessed gift that every human being can offer to the absolute change of their transience with eternity is the wisdom of life that they attain through the struggle for themselves.
M. Safitürk
