İnsanın var olan fikirsel ve duyusal donanımımın kendi özelliğine göre bir durum alması ve hayatla arasında olan ilişkide örtüşen bir konumda bulunması yaşam kalitesini belirleyen temel unsudur.
Burada fiziksel yapının duygusal sisteme bir pencere niteliğine sahip olması ise bir diğer önemli hususu belirlemektedir.
Bu bağlamda duyusal ve fikirsel donanımın kendilerinde olan özelliklere göre işlevsellik kazanması, bedensel yapı ile sağlıklı bütünleşmeyi sağlar.
Çelişkiler bir biri ile uyumu olmayan dişlilerin sürtüşmesinden çıkarlar.
Yerli yerinde bir koordinasyona sahip ve amaç / hedef doğrultusunda organize olmuş işletim sistemleri verimli sonuçlar doğururlar.
Bunun için en önemli başlangıç noktası, fikirsel ve duyusal donanımın tanınması ve hayat sahasında aksiyon alırken doğru parolanın bilinmesidir.
Yani insan denilen varlıkta olan sistemin, evrende olan sistemle aynı koordinatta konumlanması gerekmektedir.
Örneğin insanı tüm diğer varlıklardan ayıran ve ona bir diğer katan AKIL duygusunun işlevsel görevi; ruhsal ve ölçülü ve dengeli fiziksel yaşamının ihtiyaç duyduğu bilgilerin edimi ve bu bilgiler ile ulaştığı bilgeliğin kazandırdığı ölçülerle doğru ve yanlış olan şeylerin bir birinden ayrıştırılması ile lehinde olanları tercih, aleyhinde olanlardan çekinmeye yönelik davranış kabiliyet gelişimin sağlanmasıdır.
Dolayısıyla aklın hem ait olduğu ruhsal ve bedensel sistemde, hem de evrensel döngüde bir tür kâşifliği söz konusudur.
Eğer akıl, ilgili alanın sadece fiziksel gereksinim bölümde çalışırsa, sahip olduğu büyük potansiyeli çok basit bir seviyeye indirgemiş olur. Bunun sonuncuda ise tatminsizlik denilen durum meydana gelir. Ait olmadığı ve karşılık bulamayacağı bir sistem içinde doyum için çabalamak ise başka başka tatminsizliklerle kaotik bir handikap oluşturur. Ve akıl kendinde olan analitik ve ayrıştırıcı fonksiyonunu yitirip üretkenliğini kaybeder. Direkt ve endirekt etkiye açık hale gelen bir anlayış ise fikirsel ve dürtüsel her türlü güdüme açıktır.
Bunun yanı sıra yine insan duyusal donanımında olan ve bu satırlarda KALP diye tabir edeceğimiz asliyet ve asaliyet merkezi olan bu yapının en önemli özelliği, varlık onuruna yakışan duyu ve davranışların sentezlenmesi ile sağlıklı sezi enerjisi üretmektir. Bu üretilen enerji, gerek moral, gerek motivasyon, gerek huzur, gerek dinginlik, gerekse güven ve endişesizlik gibi hisler şeklinde tüm içsel sisteme sirayet ederek iç barışı tesis eder.
Bu noktada kalp denilen bu hayat merkezinin gereksinimi olan; güzel bakış, iyi niyet, insan ve doğa bütünlüğü, sistemsel aidiyet, zararlı şeylerden korunmak, ilişki ve etkileşim alanında olan her şey ile gerektiği kadar münasebet, hırsın getirileri için verilecek bedellerden çekinmek, egonun bencil yönlendirmelerinden kaçınmak, düşünceyi rahatsız eden şeyleri yapmamak, zararı açıkça belli olan yollardan gitmemek, güzel manzaralar, güzel hayaller, güzel düşünceler, güzel sözlerle bezenmesi sağlıklı bir yaşam ritmi yakalamış olmakla ifade dilebilir.
Eğer bu duyu merkezi ihtiyacı olan şeylerin dayatması ile karşı karşıya bırakılsa, fiziksel kalbin durmasına neden olan zararlı maddelerin vücuda yerleşmesi gibi bir durumla baş başa kalır.
Yani iyi düşünceler yerine kötü düşünceler, iyi niyetler yerine art niyetler, güzel hayaller yeni çirkin kurgular, yapıcı ve onarı fikirler yerine yıkıcı fikirler, kalıcı ve güzel etki bırakan eylemler yerine, anlık zevkler, alçak gönüllü olmak yerine kibirli olmak, sözün kötüsünü söylemek, faydasız şeylerle uğraşmak, bir anlamda kabinin feryadını duymamak için çeşitli araçlar kullanarak onu susturmaya çalışmak, barış arayışı yerine çatışmaya taraftar olmak, insan onuruna uygun olmayan yerlerde bulunmak, kalbin duyusal ölümü ile birçok ruhsal hastalığa zemin hazırlar.
Bunla birlikte insanın doğasının merkezinde var oluş hukukunun savunucu olan ve adına VİCDAN denilen bir otorite bulunur.
İnsanın tüm eylemleri bu otorite tarafından yargılanır. Doğru yapılan işler ile ilgili huzur verici, duru ve berrak his karşılıkları olduğu gibi, yanlış davranışlar için ise çeşitli mahkûmiyet cezaları verilir.
Örneğin insan, akıl ve kalbi tarafından onaylanmayan bir işlem yaptığından, bu otorite tarafından iç sıkıntısı ile cezalandırılır.
Eğer bu otorite merkezine sürekli suç dosyaları giderse bu mahkeme sağlıklı değerlendirme yapabilme dengesini kaybeder. Bu dengenin bozulması insanın tüm yapısal varlığını yıkıma uğratır.
Yine bununla birlikte insanın NİYET ve İRADE özelliği, verimlilik üzerine işlerse, bumerang döngüsü ile aynı şeylerle geri beslenme alır.
Niyetin iradeyi sağlıklı yönlendirememesi ise tam anlamıyla insanın başını belâya sokar. Çünkü sistem bütünsel yapısı itibariyle insanın müdahalesinin olmadığı tüm noktalarda iyi niyet üzerine planlanmıştır.
Ağaçların meyve vermesi, toprağın besinlerimize kiler görevi yapması, yine besin özelliği ile birçok canlının hayat döngüsünde yerini alması, yıldızlardan atomlara kadar her şeyin görevini mükemmel sürdürmesi, yağmurların diriltici etkisi, karların tabiata dinginlik kazandırması, rüzgârların havayı tertemiz yapması, gece ve gündüzün dakik bir programa bağlı olarak çalışması, mevsimlerin adeta bir vagon gibi kendilerine ait hediyeleri art arda zaman şeridine taşıması, çatışmalı durumlarında sonuçları itibariyle faydalı çıktılara sahip olması sistematik olarak bir iyi niyet işleyişini göstermektedir.
İnsan niyet ve iradesinin tabi akışa dâhil olması ve kendine alan açmak için kullandığı argümanların çevresel fonksiyonları düzen işletim sistemini sabote etmektedir. Daha sonra ise bu suikastın sonuçları üzerinde yeni gerekçeler ile sürdürülebilir yapılar oluşturup, çeşitli savaş metotlarıyla çatışmaların devamlılığı temin etmektedirler.
En net ifade ile doğru ve güzel yaşam kabiliyet ve imkânlarının kaybedilmesi, mantıksal bir çerçeveye oturtulmaya çalışılan çıkarlar ve bu çıkar savunmalarının haklılığını ispat gibi trajikomik davranışlar meydana getirmektedir.
Oysa düşünce yeteneğini kaybetmemiş ve evrensel döngünün farkına varmış bir insanın kendine soracağı şu soru her şeyi anlayabilmek için yeterli olacaktır.
- Büyük ve bütünsel ölçekte hayat, mücadele üzerine mi, yoksa tüm varlıklar ve unsurlar arasında sistemli bir dayanışma ile mi sürmektedir?
Yine insanın hayatı algılama şeklini oluşturan BAKIŞ AÇISI denilen yaşamsal yöneliş, duyusal donanımın sağlıklı beslenmesine neden olabildiği gibi, ölümüne de sebep olabilmektedir.
Örneğin; insan gördüğü veya kabiliyetince görebildiği şeylerin işlevsel bütünlük içindeki görevlerini fark etmez ise, kendi evrensel sessizliğini oluştur.
Yine insan kendine ulaşan iyi şeyler ve iyiliklerin hangi ambalaja sarılı geldiğini anlayamaz ise, duyusal dinginliğin önemli bir davranış niteliği olan nezaket ve şükran hissini kaybeder.
Bununla birlikte insan ait olduğu dünyayı paylaştığı diğer varlıkları kapsayan bir farkındalığa sahip olmaz ve onların hukuklarına saygı duymaz ise kendi özgürlüğünü yitirir.
Ve insan sürekli bir şekilde her şeyin kötü görünen tarafı ile ilgilendirse, cesareti kırılır ve ümit ışığından mahrum kalır.
Bu konuyu özet bağlamında şöyle ifade edebiliriz:
İnsan tüm donanımı ile evrenin merkezinde konumlanmıştır.
Kendini çepeçevre kuşatan bu sistematik yapı ve barındırdığı tüm varlıklar ile arasında bir iletişim ve etkileşim bağı bulunmaktadır.
Tüm yaşam niteliğini kendi davranışının karışlığı olacak yansımalar belirler.
Bu bağlamda hayat varlıklar arasında bir izdüşümü ve bir yankı döngüsüdür.
Evet, İnsanın varlık donanımında burada genel anlamıyla değinmediğimiz daha birçok duygu vardır. Burada işaret edilen husus ise; tüm yapının bir biri ile ilgili olarak aralarında bulunan organik iletişim bağının bulunmasıdır.
Görev tanımı yapılmış, varlık dünyası ile diyaloğa ve etkileşime açılmış bilinçli bir akıl tüm diğer his merkezlerinin sağlıklı işleyişini destekler.
Aklın sahip olduğu bilgeliğin pekiştiği bir kalbin ruh sağlığı üzerindeki koruyucu etkisi çok fazladır.
Güzel ve doğru işleyen bir sistemin yargıcı olacak vicdanın tüm verdiği hükümler, kazanılmış değerlerin muhafazasına yönelik olacaktır.
Ve insanın fiziksel ve donanımsal dayanağı olan ruh bütünlüğü ise duygular arsındaki koordinasyonu en verimli bir şekilde yönetir.
Böylelikle merkez duygular tarafından iyi beslenmiş ve burada değinmediğimiz alt bileşen hislerinde sürece katkısal katılımı ile söz konusu YAŞAM KALİTESİNİN niteliği ortaya çıkar.
QUALİTY OF LİFE
The basic element that determines the quality of life is that the intellectual and sensory equipment of the human being takes a situation according to its own characteristics and is in an overlapping position in its relationship with life.
Here, the fact that the physical structure has the quality of a window to the emotional system determines another important issue.
In this context, the functionality of sensory and intellectual equipment according to their own characteristics ensures healthy integration with the physical structure.
Contradictions arise from the friction of gears that are not in harmony with each other.
Operating systems that have proper coordination and are organized in line with the goal/target produce efficient results.
The most important starting point for this is to recognize the intellectual and sensory equipment and to know the correct password when taking action in the field of life.
In other words, the system in the being called human being must be positioned in the same coordinate with the system in the universe.
For example, the functional task of the sense of INTELLIGENCE, which distinguishes human beings from all other beings and adds another to them, is the acquisition of the information needed by their spiritual and measured and balanced physical life, and the differentiation of what is right and wrong with the measures gained by the wisdom gained with this information, and the development of behavioral ability to prefer what is in favor and to avoid what is against them.
Therefore, there is a kind of exploration of the mind both in the spiritual and physical system to which it belongs and in the universal cycle.
If the intellect works only in the physical needs part of the relevant field, it reduces its great potential to a very simple level. The result is what is called dissatisfaction. Striving for fulfillment in a system to which it does not belong and to which it cannot respond creates a chaotic handicap with other dissatisfactions. And the mind loses its analytical and discriminative function and loses its productivity. An understanding that becomes open to direct and indirect influence is open to all kinds of intellectual and impulsive motives.
In addition to this, the most important feature of this structure, which is also in the human sensory equipment and which is the center of originality and nobility, which we will call the HEART in these lines, is to produce healthy intuition energy by synthesizing the senses and behaviors befitting the dignity of existence. This generated energy establishes inner peace by permeating the entire inner system in the form of feelings such as morale, motivation, peace, serenity, calmness, confidence and lack of worry.
At this point, the requirements of this center of life called the heart; good looks, good intentions, integrity of human and nature, systemic belonging, protection from harmful things, proper relationship with everything in the field of relationship and interaction, abstaining from the costs of ambition, avoiding the selfish directions of the ego, not doing things that disturb the thought, not taking paths that are clearly harmful, being adorned with beautiful landscapes, beautiful dreams, beautiful thoughts, beautiful words can be expressed as having a healthy life rhythm.
If this sensory center is left alone with the imposition of things that it does not need and that are not suited to its structure, it is faced with a situation similar to that in which harmful substances settle in the body causing the physical heart to stop beating.
In other words, bad thoughts instead of good thoughts, evil intentions instead of good intentions, beautiful dreams instead of new ugly fictions, destructive ideas instead of constructive and restorative ideas, momentary pleasures instead of actions that leave a lasting and beautiful effect, being arrogant instead of being humble, speaking bad words, dealing with useless things, in a sense trying to silence it by using various means in order not to hear the cry of the cabin, being a supporter of conflict instead of seeking peace, being in places that are not suitable for human dignity, prepare the ground for many mental illnesses with the sensory death of the heart.
At the center of human nature, however, is an authority called the CONSCIENCE, which is the defender of the law of existence.
All human actions are judged by this authority. There are peaceful, clear and clear feeling rewards for righteous deeds, and various condemnation penalties for wrong behavior.
For example, if a person does something that is not approved by his heart and mind, he is punished by this authority with inner distress.
If this center of authority is constantly inundated with criminal cases, this court loses its balance of sound judgment. The disruption of this balance destroys the entire structural existence of the human being.
Again, if the INTENT and WILL characteristic of the human being operates on efficiency, it gets fed back with the same things in a boomerang cycle.
If the intention cannot direct the will in a healthy way, it literally puts the human being in trouble. Because the system is planned on good intentions at all points where there is no human intervention in terms of its holistic structure.
The fact that trees bear fruit, that the soil acts as a pantry for our food, that many living things take their place in the life cycle with their nutritional properties, that everything from stars to atoms continues its duty perfectly, that the rains have a resurrecting effect, that the snows bring serenity to nature, that the winds make the air clean, that day and night work according to a precise program, that the seasons carry their own gifts to the time strip one after another like a wagon, and that conflictual situations have beneficial outputs in terms of their results systematically show the functioning of goodwill.
The inclusion of human intention and will in the natural flow and the peripheral functions of the arguments it uses to create space for itself sabotage the operating system of order. Then, they create sustainable structures with new justifications on the results of this assassination and ensure the continuity of conflicts through various methods of war.
In the clearest terms, the loss of the ability and possibilities of right and good living leads to tragicomic behaviors such as the interests that are tried to be put into a logical framework and the justification of these interest defenses.
However, the following question that a person who has not lost the ability to think and who is aware of the universal cycle will ask himself will be enough to understand everything.
– Is life on a large and holistic scale based on struggle, or is it sustained by a systematic solidarity between all beings and elements?
Again, the vital orientation called ANGLE OF PERSPECTIVE, which constitutes the way human beings perceive life, can cause the healthy nourishment of the sensory equipment, or it can cause its death.
For example, if man does not realize the duties of the things he sees or can see to the best of his ability within the functional integrity, he creates his own universal silence.
Again, if a person does not understand the packaging in which the good things and favors that reach him/her come wrapped, he/she loses the feeling of kindness and gratitude, which is an important behavioral quality of sensory serenity.
However, if one does not have an awareness of the other beings with whom one shares the world and does not respect their laws, one loses one’s own freedom.
And if one is constantly concerned with the seemingly bad side of things, one becomes discouraged and deprived of the light of hope.
We can summarize this issue as follows:
Man is positioned at the center of the universe with all his equipment.
There is a bond of communication and interaction between him and this systematic structure that surrounds him and all the beings he harbors.
The quality of his/her life is determined by the reflections that will be the reciprocal of his/her own behavior.
In this context, life is a projection and a cycle of echoes between beings.
Yes, there are many more emotions in the equipment of human existence that we have not mentioned here in general terms. What is pointed out here is that there is an organic communication bond between the whole structure in relation to each other.
A conscious mind that is task-defined and opened to dialogue and interaction with the world of existence supports the healthy functioning of all other feeling centers.
A heart in which the wisdom of the mind is reinforced has a protective effect on mental health.
All the judgments of the conscience, which will be the judge of a beautiful and correctly functioning system, will be directed towards the preservation of acquired values.
And the integrity of the soul, which is the physical and hardware basis of the human being, manages the coordination between the emotions in the most efficient way.
In this way, the quality of the QUALITY OF LIFE in question emerges with the contribution of the sub-component emotions, which are well nourished by the central emotions and which we have not mentioned here.
Safitürk Murat
