Dayatma Kültürü; gelişmiş toplumların kendi kanıksanmış dinamiklerini kalıcı kazanıma çevirmek adına uyguladıkları bir sistem olarak algılayabileceğimiz gibi, gelişimini tamamlayamamış veya kaynaklarını yitirmiş toplumlarda geleneksel bağlılıklar meydana getirme anlayışının kendini gösterme çabası olarak ifade edebiliriz.
Bu yazımızda konuya gelişmiş toplumlar üzerinden devam edeceğimizden, diğer toplum yapısına ait içeriğe şimdilik değinmeyeceğiz.
Söz konusu kültür dayatmasının düşünsel alt yapısı, oluşturulan ve sağlanan imkânların davranışsal niteliği belirlemesi üzerinedir.
Yani insanların tüm sosyal ihtiyaçlarının karşılanması, kurumsal idari sistemlerim şeffaflığı , rekabeti önleyici öğretiler, ekonomik yeterlilik gibi donanımların ruhsal yeterliliğe de neden olma beklentisidir.
Bununla birlikte;
- Bireyin özgürlüğüne yapılan önermeler,
- Milli ve politik konuların çekiciliği,
- Spor ve Müzik enstrümanlarının duygu ve düşünce üzerinde oynadığı roller,
- Refah seviyesinin tanıdığı hareket serbestliği,
- Fobik algının oluşturduğu sinerji,
- Görsel, işitsel , fikirsel argümanların duyular üzerindeki etkisi,
- Sınırsız cinsellik,
- Fantezi çeşitliliği,
- Direkt ve dolaylı tatmin araçlarının erişim kolaylığı,
- Suç ve Ceza Opsiyonları gibi birçok unsurun yaşam alanında aktif bir şekilde girmesiyle, ruhsal ihtiyaçların farkına varılması mümkün olmamaktadır.
Oysa insan aklının tatmin olması bilgi ve analitik işleyişe bağlı bilgelikle sağlanabilir.
Yine insanın duyu merkezi diyebileceğimiz kalbi ise; değerlerin meydana getirdiği bir enerji ile sağlıklı işleyebilir.
Ve insanın düşüncelerinin ona acı vermemesini, her şeyin gerçek özelliğini ve varlık nedenini görebilen bir bakış açısı temin edebilir.
Bununla birlikte hayaller, davranışların kontrol masasından duyulan iç sesler, etki tepki reflekslerinin niteliği gibi birçok içsel birimin barış içinde çalışması, ruh dinginliğine bağlıdır.
Yani kişinin yukarıda kısacan söz edilen hususlara erişiminin yaşam hürriyeti olarak tanımlanması, aslında dolaylı bir tutsaklıktır.
Örneğin;
- Bireye tanına özgürlük, insan doğasının üstesinden gelebileceği bir şey değildir.
Çünkü insan çok değişken ve kırılgan bir yapıya sahiptir. Etkileşim alanı çok fazladır. Çekinceleri, korkuları, endişeleri, koruma ve korunma içgüdüsü olan, acıkan, hastalanan, anatomik zayıflığı, kolaylıkla psikolojik deformasyona uğrayabilen bir varlıktır.
Bu yönlü bir özgürlük dayatmasının yaşam karşılığı çelişkidir. Sonucu ise yalnızlıktır.
- Bununla birlikte bireye tanınan haz sınırsızlığı, tatmin ölçeğinin eşiğini yükseltmekte olduğundan, sınırları belli yeterliliğin, hayali doyumsuzlukla çatışması, doğal olmayan birçok tat arayışının önünü açmaktadır.
Bu durumun çıktısı ise; tanımlamaz bir yozlaşma ve tartışmalı ahlaki değerlerin meydana çıkması ile duyusal kontrolün kaybedilmesi demektir.
- Yine bir diğer konu, milli ve taraftarlık duygularının politik kaynaklı beslenmesidir. Kitlesel hareketin getirdiği birliktelik, mantığı devre dışı bıraktığından, tüm topluma ve çarpan etkisiyle başka toplumlara endişe veren davranışların ortaya çıkmasına neden olur. Bozmanın, kırıp dökmenin kolay olması, güçlü ve yapıcı iradesi olmayan insanlarda kolay bir tercih olarak gösterir. Ve birçok masum insan bu nefret girişimlerinden zarar görürler.
İnsanın içsel ölümü tüm insani değerlerini yitirmesi ile gerçekleştiğinden, bu seviyeye gelmiş insanın kontrol altında çok ciddi yaptırımlarla mümkün olur.
Yaptırımlar ise onarımı sağlama konusunda çok başarılı olmadığından intikam sürecinin meydan getirdiği cinnet hali, bireysel ve toplumsal bağlamda büyük infiallere sebep olur.
- Yine bununla birlikte işlenen suçun yasalarla belirlenmiş ceza karşılığı olsa da, suç ve cezanın insanın henüz ölümü gerçekleşmemiş olan akıl ve ruhunda çok farklı bir karşılığı vardır.
Bireylerin işledik suçlara tanımlanan cezalar, onları vicdani mahkûmiyetten kurtaramamaktadır. Dolayısıyla bedeli ödenmiş bir suçun oluşturduğu ruhsal tatmin gerçekleşmemektedir. Böylelikle suç işlemek ve ceza arasında ki kısır döngü devam etmektedir.
Gerçek pişmanlığın gelişmediği duyusal durumlar yeni hatalar anlamına gelir. İbret özelliği olmayan ve bu yönüyle algılanmayan sonuçlar, suça eğilimi olan insanların yolunu açmaktadır.
Bu konu çok komplike bir konu olsa da hukuksal revizyonlar bağlamında caydırıcı nitelikle değerlendirilmelidir. Bundan daha önemli olan ise rehabilitasyon süreçlerinin verimli ve etkin kullanımına yönelik ciddi çalışmaların yapılmasıdır.
Duyusal onarım anlamına gelen bu süreçte gerekçelendirilmeler, insanın duyusal yapısına uygun, empati özelliği olan ve suç işlemeden çekince meydana getirecek ruhsal etkiye sahip bulunmalıdır.
Yapılan kültürel dayatmaların yönetimsel kaygılardan gerçekleştiği bir gerçek olduğu gibi, yeni nesil problemlere sunulacak çözümlere yönelik alt yapının oluşmaması ayrı bir nedendir.
Bu bağlamda geleneksel olan sistemlerin yaşatılması düşünüle bilinmektedir.
Oysa insanlık bilinen hazların ve bundan çeyrek asır önceki tatmin argümanları ile doyum gerçekleştirebilmekten çok farklı bir durumdadır.
Geldiğimiz nokta da her şey değişse de değişmeyen tek şey, insan doğasında ki dönüşüm kabiliyetidir.
İnsan her neyin etkileşimi içinde olursa olsun, içsel ötenazi gerçekleşmediği sürece bir geri kazanım yolu vardır.
Bu yol açıklığı;
Dayatılmış kültür ısrarını bırakmakla başlayacaktır.
İnsanların doğal ihtiyaçları olan;
- Evrensel okumlar ve varlık dilinin keşfi,
- Bedensel ihtiyaçların dışında olan, duyusal besinlerin natürelliği,
- Ayrılıkların çeşitliliği ve nedenliği,
- Doğum ve ölümün içlerinde barındırdığı anlam bilgisi,
- İnsanın yapısında bulunan hislerin karşılık noktaları,
- Soru ve cevapların bilimsel niteliği,
- Kurgudan, masallardan kurtulmuş yaşamsal gereklilik ve gerçekliğin ne olduğuna yönelik gereksinimlerin giderilmesi insan ömrüne ait tüm zamanlarını anlamlı ve onurlu kılacaktır.
Eğer türdeşlik ilgi ve ortak değerler bağlamında evrensel kaynakların bütünselliği birlikte hareket etme kabiliyetinden yoksun kalırsa, bu insani kayıplar artarak devam edecektir.
Çünkü duyusal ihtiyaçların uygun olmayan karşılıkları, gereksinimleri sürekli farklı ve tatminsiz boyutlara taşıyacaktır.
İnsanın ruhsal açlığı kaotik bir döngüye sahiptir. Helezoni burgular duygusal deformasyonu sert ataklara çevirecek depresyonlarla psikolojik hasarlar oluşturur.
Unutulmamalıdır ki; gerçekler problemler ancak gerçek cevaplarla çözülür.
Çözüm olarak düşünülen imkân dayatmaları, ihtiyaçların doğal karşılığı olmadığından yukarıda söz edilen birçok kargaşa ve yozlaşmaya neden olacaktır.
Söz konusu gerçeği görmek ve göstermek için dünyayı izlemek ve çıkardığı sosyo-psikolojik çöküş seslerini dinlemek yeterlidir.
CULTURE IMPOSITION
Culture of Imposition can be perceived as a system that developed societies apply in order to turn their own taken-for-granted dynamics into permanent gains, or we can express it as an effort to manifest itself as an understanding of creating traditional loyalties in societies that have not completed their development or have lost their resources.
In this article, we will not touch on the content of other societal structures for now, as we will continue the subject through developed societies.
The intellectual infrastructure of the cultural imposition in question is based on the fact that the opportunities created and provided determine the behavioral quality.
In other words, it is the expectation that equipment such as meeting all social needs of people, transparency of institutional administrative systems, anti-competitive teachings, economic competence will also lead to spiritual competence.
Along with this;
Propositions on the freedom of the individual,
The appeal of national and political issues,
The roles of sports and musical instruments on emotion and thought,
The freedom of movement afforded by the level of prosperity,
The synergy of phobic perception,
The effect of visual, auditory and intellectual arguments on the senses,
Unlimited sexuality,
Fantasy diversity,
Ease of access to direct and indirect means of satisfaction,
With many elements such as Crime and Punishment Options actively entering the field of life, it is not possible to realize spiritual needs.
However, the human mind can be satisfied with wisdom based on knowledge and analytical functioning.
Again, the heart, which we can call the sensory center of the human being, can function healthily with an energy created by values.
And a perspective that can see the true nature of everything and the reason for its existence can ensure that one’s thoughts do not cause one pain.
In addition, the peaceful functioning of many internal units such as dreams, inner voices heard from the control desk of behavior, the quality of action-reaction reflexes, etc., depends on the serenity of the soul.
In other words, the definition of one’s access to the above-mentioned aspects as freedom of life is in fact an indirect captivity.
For example;
The freedom granted to the individual is not something that human nature can overcome.
Because human beings have a very variable and fragile structure. His field of interaction is very large. It is a being with reservations, fears, anxieties, instincts of protection and preservation, hunger, illness, anatomical weakness, and can easily undergo psychological deformation.
The life equivalent of such an imposition of freedom is contradiction. The result is loneliness.
However, since the limitlessness of pleasure granted to the individual raises the threshold of the satisfaction scale, the conflict of limited sufficiency with imaginary dissatisfaction paves the way for many unnatural taste searches.
The result is an indefinable degeneration and loss of sensory control with the emergence of questionable moral values.
Another issue is the political feeding of national and partisan sentiments. The unity brought about by mass mobilization, bypassing logic, leads to behaviors that are alarming to the whole society and, with a multiplier effect, to other societies. The ease with which it is easy to disrupt, to break and destroy, makes it an easy choice for people who do not have a strong and constructive will. And many innocent people are harmed by these attempts at hatred.
Since the inner death of a person is realized by the loss of all human values, it is possible to control people who have reached this level with very serious sanctions.
Since sanctions are not very successful in ensuring repair, the state of insanity brought about by the revenge process causes great outrage in the individual and social context.
In addition to this, although the crime committed has a penal equivalent determined by law, crime and punishment have a very different equivalent in the mind and soul of the person who has not yet died.
The punishments defined for the crimes committed by individuals cannot save them from conscientious condemnation. Therefore, the spiritual satisfaction of a crime for which the price has been paid is not realized. Thus, the vicious cycle between crime and punishment continues.
Sensory situations in which true remorse does not develop mean new mistakes. Consequences that do not have an exemplary character and are not perceived in this respect pave the way for people who are prone to crime.
Although this is a very complicated issue, it should be considered as a deterrent in the context of legal revisions. What is more important is to carry out serious studies for the efficient and effective use of rehabilitation processes.
In this process, which means sensory repair, justifications should have a psychological effect that is appropriate to the sensory structure of the human being, has empathy and will cause hesitation from committing a crime.
While it is a fact that cultural impositions are based on administrative concerns, the lack of infrastructure for solutions to new generation problems is another reason.
In this context, it is thought that traditional systems should be kept alive.
However, humanity is in a very different situation from being able to realize satisfaction with the known pleasures and satisfaction arguments of a quarter of a century ago.
At this point, although everything changes, the only thing that remains unchanged is the ability of human nature to transform.
Whatever human beings interact with, there is a way of recovery, as long as internal euthanasia does not take place.
This path is openness;
It will start with abandoning the insistence on imposed culture.
The natural needs of human beings;
Universal readings and the discovery of the language of being,
The naturalness of sensory nutrients that are beyond the needs of the body,
The diversity and causality of separations,
The knowledge of the meaning inherent in birth and death,
Correspondence points of the feelings inherent in human nature,
Scientific quality of questions and answers,
The fulfillment of vital necessity and the need to know what reality is, free from fiction and fairy tales, will make all the time of human life meaningful and dignified.
If the totality of universal resources in the context of shared values and interest in species identity is deprived of the ability to act together, these human losses will continue to increase.
This is because the inappropriate fulfillment of sensory needs will constantly move them to different and unsatisfied dimensions.
Human spiritual hunger has a chaotic cycle. Spiral twists create psychological damage with depressions that will turn emotional deformation into violent attacks.
It should not be forgotten that real problems can only be solved with real answers.
The impositions of possibility, which are thought of as solutions, will cause many of the above-mentioned turmoil and degeneration because they are not the natural response to needs.
To see and demonstrate this reality, it is enough to watch the world and listen to the sounds of socio-psychological collapse.
M. Safitürk
