Kavramak için yönelinen bütünlük, bakış açısının genişlik ve derinliğine göre kendini tanımlar.
Bu bakış açısı farkındalık ve ilmin deneyimsel karışımı ile oluşur.
Öğrenmeye duyulan sonsuz açlık ise gelişimin sürekliliğini meydana getirir.
Geniş bakış açısına sahip olmayanlar ise, genel bakış açısına sahiptir. Ve bu bakış açısı kendi kabiliyeti oranında ancak bütünlüğün bazı noktalarını görebilir.
Bu nokta olup da ilerlemek isteyenlerden aklını zekice kullanabilenler, bütünlüğü meydana getiren parçaların niteliğini anlayabilmek suretiyle, uzaklaşmadan ve parçalar arasındaki bağlantıyı koparmayan bir titizlikle oluşumun kendinde barındırdığı değerleri kavramaya çalışırlar.
Bu bağlamda ikinci yaklaşım türü ise, sahip olmadığı bütünsel ve bütünlüğü oluşturan parçaların izini sürerek anlama erişme yeteneksizliği ile eline geçen bir parça ile oyalanmaya başlar ve ona kendince ilişkiler atfeder. Yine de elindeki gerçekten bir parça olduğundan, istikrarlı ve anlamlı olmasa da kendisini gösterecek bazı aynalar ve ifade kalıpları bulabilir.
Söz konusu bu iki kabiliyet, insanlığın fikren gelişmişlik seviyesinin üst tabakasında iki akım örneğine yol gösterici, bir anlamda davet edici olarak durmaktadır.
Aklını güzel kullanabilen ve koordinatları sıkı takip edenler her adımda bütünsel bakış açısını ulaşabilecek ilerleme kaydederler. Bu erişim sağlandığında ise artık tüm gerçekliğin çıkış noktası olan her şeyin her şeyle bağlı olduğu hakikate varılır. Bundan sonrası ise öğrenmenin ve idrak etmenin bilgelik seviyesidir.
İnsan doğasında anlaşılabilecek her şey, bu noktada gelişmiş kabiliyet ve kriterleri belirginleşmiş mizaç ölçüsünde anlaşılır.
Bu bağlamda algının aktarımı, bilginin paylaşımının kendine özgü prensipler içerir.
Verimli prensipler ilkeli bilgelik, alçak gönüllü özverilerden oluşur.
Diğer anlayış gurubu ise, bilginin hakikatine bütünselliğin perspektifinden bakamadığı için, ikincil idrak ile dolaylı ve çok parçalı bir izlek takip eder. Bu yolculuk sahiplerinin elinde olan bulgular bütünlükten ayrıştırılmış ve uzaklaştırılmış parçalar olduğundan kendi özelinde tanımlanır. Böylelikle değer kaybı ile birlikte yetersiz anlamlandırmalar kendini gösterir.
Bu durum sürekli onarım istediğinden ve yıpranma çok yönü gerçekleştiğinden somut ve sürdürülebilir çıktılara sahip olamaz.
Yani gelişimin zorunlu yenilenme gerekliliği ile getirdiği her yeni tanım ve keşif, bütün ile entegre olabilme uyumunda olmasının tam zıddı olarak, kendine ait varlığını sürdürebilmek için hakikatle uyumsuz kaynak ve literatür oluşumuna devam eder.
Mantığın tükendiği bir işe yaramadığı yerlerde hisler üzerinden duygusal isteklendirme araçları kullanılarak, aklın sorgulama özelliğinin işlevselliği köreltilir. Bu durum genelde politikanın içinde kendine geniş yer bulabilirken, toplum siyasetçilerinin de kullanabildiği yöntemlerdir.
Ve bu yöntemler insanlık tarihi kadar eski bir birikime sahiptir.
Ve bugün dünyaya sosyo-psikolojik olarak hâkim olan güç, hakikatten bağımsız olarak kendi bilgi-veri sistemini kurmuş olan ve yönetilebilir demografik yapıyı kontrol altında tutan güçtür.
Yani bu anlatı özelinde bütünselliğin ve her şeyin arasındaki etkileşim ve bağların bilgeliğine erişmiş dâhiler ve dâhilerin yolunu açıp gösterdiği yoldan gitmek için irade gösteren izciler azdırlar ama değerlidirler.
Bütünselliğin işlevsel ve anlam ve de kavram bütünlüğünü kaçırmış ve dönüp o yolu bulamamış olan asiler ve onların ses ve öğretisine kulan verenler çoklardır ama değersizdirler.
……………..
Her iki durumda da etkileşim altında olan genel topluma yapılan önermelerin kendi doktrinleri vardır ve oluşmuştur.
Hakikat diye ifade ettiğimiz ve bir şeyin asli özellik manasını ve anlam kaynağını kendinde barındıran tabire ait değerler değişmezler.
Ancak hakikatin bünyesinde barındırdığı doğruların gerçekliği bireyin kabiliyet ve birikimine göre renklere bürünebilir. Yani bu yansıma algıda faklı boyutlarda görünebilir. Bu bağlamda yalın bir bakış açısı ve ispatlanabilir iddia ve deliller ile tüm gerçekliği somut bir konuma getirip hakikati gösterebilir.
Evet, hakikat yeri en kolay gösterilebilen ve kendi kendine kanıt olabilen bir özelliğe sahiptir.
Ancak, iddianın öncül bakışla oluşmuş ve değişim ve etkileşim alanında hakikatin dalgalarını meydana getiren yansımaları çeşitli anlayış anaforları içine alan ve onlara göreceli gerçeklikler tanımlayarak, çok parçalı ve üzerinde birleşilemeyen fikir ve önermelerle hayat sahanına sürülen bir yaşam felsefesi, kendi içindeki tutarsızlıklar nedeni ile kaotik anlayış gurupları, çatışmacı toplumlar, arisroktatif sınıflar oluşturur. En basit tarifi ile çok az bir zümreye bencil tatminler dışında kimseye mutluluk veremeyen ve vaat edemeyen bir hayat görüşü meydana gelmiştir.
İster bilinsin, isterse bilinmesin, gerek anlaşılsın gerekse anlaşılamasın, fark edilsin veya edilemesin; hayatın görünen ve görünmeyen tüm yönleri bu iki akımın akış ve etki alanındadır.
Bu noktada, söz konusu dava sahiplerinin ortaya koyduğu delillerin gerçekliği ve hakikati gösteren niteliklerini değerlendirebilmektir.
Yine bu noktada yardımcı olacak bakış açısı, iddia ve sonuçlarını bütünsel çıktıları ile birlikte görebilmektir.
Yoksa akıma ait algı oluşumundaki gibi detaylara yönelmek, bütünlüğü oluşturulan parçaların gerçekliğinden uzaklaşmak anlamına gelecektir.
………………..
Bu bağlamda hayatı anlamak için;
Zamanın mevcut gerçeği,
Hakikatin kendini ifade etme biçimi,
Soru ve cevapların niteliği,
Anlama ve kavrama yetisi,
Yönelim ve karşılıkların uyumu,
İhtiyaçlar ve tedarik gibi içinde birçok detay bulunan başlıkların özellik ve niteliğini tespit etmek ve tanımlamak gerekmektedir.
Eğer öğrenme, aydınlanma, bilinçli değerlendirme, hakikat arayışı, buluş, intikal, hislerin gelişimi gibi bir biri ile etkileşim ve iletişime sahip donanım kendi şuur derinliğine sahip olmaz ise, harici tesir altında kalarak, karşı koyamayacağı ve direnmek için bir sebep ve duyu bulamayacağı bir kişiliğin doğuşuna seyirci kalınacaktır.
………….
Bu duruma karşı durmak ve bu beşeri yozlaşma salgının bulaşını engellemek için hayatı kendi hakikati ile tanımak ve gerçeklikleri ile çekinmeden yüzleşmek gerekmektedir.
Evet,
İnsan yaşamı ile ilgili tüm süreçler, öğretilmiş yaşam algısı ve hayatın tanımlanmış işleyiş planı ve içindekiler ile kurulan fikirsel ve eylemsel diyalog etkenliğine bağlı olarak sentezlenir.
Gereksinim duyulan doğu gelişim ise hakiki ihtiyaçlar ekseninde gerçekleşir.
Bu bağlamda ortaya çıkan ve ilerlemenin devirsel gereği olan yenilikçi kazanımlar elde edinilemediğinde, kuşaklar arası aktarım ve zorunlu değişim ile dönüşüm faktörleri, yukarıda bahsi geçen baskın otoritenin denetiminde insanlığın olumlu olumsuz kültürel birikimler arşivinden temin edilecektir.
Ve söz konusu didaktik anlayışların çağdaş entegrasyonu sağlanamaz ve gerekli revizyonlar kendine yer bulamaz ise, sadece fikirsel soya ait çarpık genleşeme beslenir ve kalıtımsal zihniyet kalıbı esnetilir. Bu sonuç ise, insani değerlere ait dejenerasyonu engelleyebilme adına bir etkiye sahip olamaz.
Oysa gelinen zamanın durumuna ve sosyo-demografik yapının gelişimine bağlı olarak geçmişi, ânı ve geleceği görerek çığır açacak fikir ve karar sahip o yüksek zekâ, olağan üstü yeteneklerin varlığını gerektirmektedir.
Ancak, yukarıda söz edilen ve bir anlamda kronik yapıya bürünmüş olan anlayışlar ve tepkisel savunmalar ile dönemin barındırdığı şartlar, yeni tarz gelişen olaylar ve bu olaylara bağlı yeni nesil etkileşimler ile adeta bireysel ve toplumsal olarak düşünsel ve duyusal insan gelişimine imkân vermemektedir.
Bu nedenle ,insanlığa karşı acıma, kendi türünün onursal yaşamına karşı destek verme istek ve iradesini hisseden amaç sahipleri, stratejik plan ve projelerini oluştururken ,önemeler, teklifler, tezler, güncel uyarlamalar suretinde sosyo-kültürel talebi karşılayacak şekilde yapılandırılmalıdır.
Böylelikle ortaya çıkacak sonuçlar, yeni tanım ve bugünkü ihtiyaçları giderebilecek nitelikten uzak kalmamış olacaktır.
Söz konusu bu ihtiyaçlar yönelik tedarik sistemi ise ,sorunların küreselliği ve insanlığın türü ile doğal ilgililiği bağlamında ve mutlak verimlilik anlamında ancak şöyle formüle edilebilir:
Fikri çözüm üretimleri milli ve coğrafi kıta kaynakların sınırlılığının dışında, küresel genişliğe sahip sosyo-kültürel iş birlikleri ile geliştirilmelidir. Çünkü artık etkileşim yeryüzü bütünlüğü ölçeğinde sağlanmaktadır.
Bu bağlamda dolaylı fanatizm, soysal tutuculuk, ırksal bağnazlık ne boyutta olursa olsun sadece bencillik ve sınıfsal egoizm olarak adlandırılabilir.
Unutulmamalıdır ki;
Varoluş doğasının programında izlenen hukuk, hayatın kutsallığı tanımına sahiptir. Ve noktadaki adalet göreceli hak sahipliliğini kabul etmez. Bu nedenle hiç kimse gerçek yaşam hukuku açısından, hiçbir kimsenin ve herhangi bir canlı türünün hayatını basit ve sıradan diye nitelendiremez.
Her varlığın evrendeki yeri doğru konumlamaya sahiptir, ihlâller karıştırıcı unsurların müdahalesi ile gerçekleşir. Dolayısıyla sonuçlar sebepleri bağlayıcıdır. Söz konusu duruma bağlı ortaya çıkan kargaşa ve çatışmalar gerçekte haklılık barındırmaz ve baskılayıcı hiçbir modeli yasal olarak kanıksanamaz.
Yani insanca bakış açısı tüm hayat bileşenlerine karşı olarak, erdem ve onur ilişiğinde yapıcı ve koruyucudur. Bu nedenle hiçbir pragmatist uygulama ve çıkarcı yaklaşımın beşeri değer karşılığı yoktur.
Fikri duruş ve eylemsel tutum realitesini ve kalitesini ancak faydalılık ilkesi belirler. Bunun dışında kalan hiç oluşumun, devreden edinimlerin, literatür değişim korkusu ve kültürel kaybetme endişesi nin gerçeğin yanında haklı bir kıymeti bulunmaz.
İnsanlık insan taklidi yapmanın ötesinde, kendi insanlık gerçeğinin sesin vicdanında duyabilmek ve kendin için istediğin tüm iyilikleri ve güzel yaşam koşul ve mutluluk verici nedenlerini başkaları içinde isteyebilmektedir.
Understanding Life -4
The totality pursued for comprehension defines itself according to the breadth and depth of the perspective.
This perspective is formed by the experiential blend of awareness and knowledge.
The eternal hunger for learning creates the continuity of development.
Those who do not have a broad perspective have a general perspective. And this perspective can only see some points of the totality in proportion to its own ability.
Those who are able to use their intellect intelligently, and who wish to move forward, try to comprehend the values inherent in the formation itself by understanding the nature of the parts that make up the whole, without moving away and with a meticulousness that does not break the connection between the parts.
In this context, the second type of approach, on the other hand, with the inability to access meaning by tracing the parts that make up the holistic and totality that it does not possess, begins to linger with a piece that comes into its possession and attributes relationships to it in its own way. Nevertheless, since what he has is really a fragment, he can find some mirrors and patterns of expression to show himself, even if they are not consistent and meaningful.
These two abilities stand as guides, in a sense invitations, to the two current examples in the upper stratum of humanity’s level of intellectual development.
Those who are able to use their minds well and follow the coordinates strictly make progress at every step to reach a holistic perspective. Once this access is achieved, the starting point of all reality, the truth that everything is connected to everything else, is reached. The next level is the wisdom level of learning and realization.
At this point, everything that can be understood in human nature is understood to the extent of the developed ability and the temperament with clear criteria.
In this context, the transfer of perception and the sharing of knowledge involve specific principles.
Productive principles consist of principled wisdom and humble self-sacrifice.
The other group of understanding follows an indirect and fragmented path with secondary perception because they cannot look at the truth of knowledge from the perspective of holism. Since the findings in the hands of these travelers are fragments that are separated and removed from the totality, they are defined in their own special way. In this way, inadequate interpretations manifest themselves along with loss of value.
This situation cannot have tangible and sustainable outputs as it requires constant repair and wear and tear occurs in many directions.
In other words, every new definition and discovery brought about by development with the necessity of compulsory renewal continues to form sources and literature incompatible with the truth in order to maintain its own existence, in stark contrast to its harmony to integrate with the whole.
Where logic is exhausted and useless, the functionality of the mind’s questioning feature is blunted by using emotional appeals through feelings. While this situation can find a wide place in politics in general, these are methods that can also be used by social politicians.
And these methods are as old as human history.
And the power that dominates the world socially/psychologically today is the power that has established its own information-data system independent of the truth and keeps the manageable demographic structure under control.
In other words, in the specific context of this narrative, the geniuses who have attained the wisdom of holism and the interactions and connections between all things, and the scouts who pave the way for the geniuses and show the will to follow the path they show, are few but valuable.
The rebels and those who follow their voices and teachings, who have missed the functional, meaningful and conceptual integrity of wholeness and have not been able to find that path, are many but worthless.
……………..
In both cases, the propositions made to the general society under interaction have their own doctrines and have been formed.
The values belonging to the term truth, which we call truth and which contains the essential characteristic meaning and source of meaning of something, do not change.
However, the reality of the truths contained within the truth can take on colors according to the ability and knowledge of the individual. In other words, this reflection may appear in different dimensions in perception. In this context, a simple point of view and provable claims and evidence can bring the whole reality to a concrete position and show the truth.
For example; an old man looking up at the sky with his poor eyesight, a hair from his graying eyelashes comes in front of his pupil with a slanted structure, that old man says that he sees the moon in the sky in the crescent phase with a claim that draws strength from his previous experiences. A careful glance following this situation pulls that white eyelash out of the old man’s pupil and reveals what the truth actually is.
In other words, in the reality of the night and the sky, there was the knowledge of the moon’s existence. But its nature specific to that particular night was unclear and invisible. The old man and the accumulation of the reality of experiential phenomena combined in his argument and said it with the reality of his own perception. However, the moon, which is the reality of the night and the sky, was not visible from the perspective of the one with clear vision. The observation that the old man declared with his own reality was according to his own state of reality. By removing that eyelash from its place, the holder of clear vision proved the real truth of both the claimant and the sky.
Yes, the place of truth is the most easily demonstrated and self-proving.
However, a philosophy of life that is formed with the a priori point of view of the claim, and whose reflections, which form the waves of truth in the field of change and interaction, encompasses various anaphors of understanding and defines relative realities for them, and is applied to the field of life with ideas and propositions that are fragmented and cannot be united on, creates chaotic groups of understanding, conflicting societies, and arisroctive classes due to inconsistencies within itself. In the simplest terms, it is a view of life that cannot give and promise happiness to anyone except for the selfish satisfaction of a very small group of people.
Whether known or unknown, understood or not, recognized or not, realized or not, all visible and invisible aspects of life are in the flow and sphere of influence of these two currents.
At this point, it is important to be able to evaluate the authenticity and truthfulness of the evidence put forward by the claimants in question.
Again, the perspective that will help at this point is to be able to see the claims and their results together with their holistic outputs.
Otherwise, turning to the details, as in the perception formation of the movement, will mean moving away from the reality of the parts that constitute the integrity.
………………..
To understand life in this context;
The present reality of time,
The way truth expresses itself,
Nature of questions and answers,
The ability to understand and comprehend,
Orientation and correspondence,
It is necessary to identify and define the characteristics and qualities of topics such as needs and procurement, which contain many details.
If the hardware that interacts and communicates with each other, such as learning, enlightenment, conscious evaluation, search for truth, invention, discovery, transfer, development of senses, does not have its own depth of consciousness, it will be a spectator to the birth of a personality that will be under external influence and will not be able to resist and find a reason and sense to resist.
………….
In order to stand against this situation and prevent the contagion of this human corruption epidemic, it is necessary to recognize life with its own truth and face its realities without hesitation.
Yes, it is true,
All the processes of human life are synthesized based on the taught perception of life and the defined plan of its functioning and the effectiveness of the intellectual and practical dialogue with those in it.
The necessary eastern development takes place on the basis of real needs.
In the event that the innovative gains that emerge in this context, which are the necessity of progress, cannot be obtained, the factors of intergenerational transmission and compulsory change and transformation will be obtained from the archive of positive and negative cultural accumulations of humanity under the control of the aforementioned dominant authority.
And if the contemporary integration of these didactic understandings cannot be achieved and the necessary revisions cannot find a place for themselves, only the distorted expansion of the intellectual lineage is fed and the hereditary mentality pattern is stretched. This result cannot have any effect on preventing the degeneration of human values.
However, depending on the state of the time and the development of the social/demographic structure, depending on the state of the time and the development of the social/demographic structure, that high intelligence with ideas and decisions that will break new ground by seeing the past, the present and the future requires the presence of extraordinary talents.
However, the aforementioned understandings and reactive defenses, which have become chronic in a sense, and the conditions of the period, new types of events and new generation interactions related to these events, do not allow for individual and social intellectual and sensory human development.
For this reason, those who feel compassion for humanity and the desire and will to support the dignified life of their own species should be structured in a way to meet the social and cultural demand in the form of proposals, proposals, theses, current adaptations while creating their strategic plans and projects.
In this way, the results will not be far from being capable of meeting new definitions and current needs.
The procurement system for these needs can only be formulated as follows in the context of the globality of the problems and their natural relevance to the human species and in terms of absolute efficiency:
Intellectual solution productions should be developed through social and cultural collaborations with global breadth, beyond the limitations of national and geographical continental resources. This is because interaction is now provided on the scale of the earth as a whole.
In this context, indirect fanaticism, genealogical conservatism, racial bigotry, whatever their extent, can only be called selfishness and class egoism.
It should not be forgotten that
The law followed in the program of the nature of existence has a definition of the sanctity of life. And justice on the point does not recognize relative entitlement. Therefore, in terms of the real law of life, no one can characterize the life of any person or any species as simple and ordinary.
Every being has its rightful place in the universe, violations occur through the intervention of confounding elements. Consequences are therefore binding on causes. The resulting turmoil and conflicts are not justified in reality, and no repressive model can be legally sanctioned.
In other words, the humanistic perspective is constructive and protective in relation to virtue and dignity towards all components of life. Therefore, no pragmatist practice or self-interested approach has any human value.
Only the principle of usefulness determines the reality and quality of intellectual stance and action. Any other formations, acquisitions, fears of literary change and cultural loss have no justifiable value next to the truth.
Humanity is more than pretending to be human, it is to be able to hear the voice of its own human reality in its conscience and to want for others all the goodness and good living conditions and reasons for happiness that you want for yourself.
Murat Safitürk
