İnsanın kendi belleğinde yazdığı hayat safhaları, sanki bir gün önüne koyulacak bir kitabın varlığından haber veriyor.
Sanki o gün geldiğinde, yapıldığında insan huzur veya acı veren her şeyin bir karşılığı olacak gibi geliyor.
Kişi biraz daha derine indiğinde, bir mahkeme ile karşılaşma olasılığını sezgisel olarak hissedecektir.
Sanki bir sürprizle karşılaşmamak veya bir yüzleşmeye hazır olmak gerekli gibi bir gerçeklik bulgusu zihnin sokaklarında dolaşıyor.
Düşününce, insan yaptığı iyilikleri tüm detaylarıyla anlatabilir gibi görünürken, işlenen suçlar veya sebep olunan kötülükleri savunabilmek adeta imkânsız.
Çünkü iyiliklerin yapılması haklı bir gerekçeye ve olumlu bir mantığa sahip iken kötülükler sadece gerek kişisel gerekse dış etmenlerle bağlı manipülasyon şeklinde gelişiyor. Ve bunu haklılıkla gerekçelendirmenin imkânı yok.
Bir insanın bir iyiliği yapması veya yapılmasına sebep olması onun için her yönüyle değer meydana getirirken, kötülük ve türevleri ise tam tersi kazanımlarla sorumluluklar oluştur.
İşlenen suçu hiçbir polis görmese ve aleyhinde hiçbir dava açılmasa da insanın içini kemiren bir gizli mahkeme işini yapar.
Yapılan iyilikler hiç kimse tarafından bilinmese bile, iyi bir faaliyette bulunmuş olmanın getirdiği huzur insan ruhunda kendi yerini bir sevinç olarak bulur.
Yani insanın doğası insanın yaşamı boyunca ona uyarılar yapan ve varoluşsal niteliğini korumaya çalışan bir titizlik içindedir.
Bu nedenle insanlık tarihi kadar eski birçok birikim bireysel ve sosyal hayatı düzenli tutabilmek ve insanın hayat yolculuğunu anlamlı kılabilmek için, bilgi aktarımları, kayıtlar ile birçok eser meydana getirmişlerdir.
Örneğin kibir tüm aklı başında olan insanlar için kötü bir şeydir.
Yine alçak gönüllülük sevimlidir.
Hırsızlık, mala ve cana zarar veren tüm eylemler tüm beşeri yasalarda suçtur.
Kabalık, şımarıklık, başkasının hakkını elinden almak, vicdanını yitirmemiş tüm insanlar tarafından sevilmez ve benimsenmez.
Demagojik söylemler ile gerçeği gizleyen oyunlar planlamak ve bu yol ile kitleleri kandırmak politik ve psikolojik bir dejenerasyondur. Ve ortaya çıktığında kendi hak ölçeğinin dengesini kaybetmemiş insanlar buna karşı çıkarlar.
Ancak insan doğru ve yanlışı manipülatif önermeler ile öğrenmiş ve doğrulama mihengine vurmamış ise, neyin lehinde neyin aleyhinde, neyin doğru neyin yanlış olduğunun ayrıştırılmasını yapamaz.
Bağnazlık, inat, körü körüne bağlılık, tahrip etmek, empati yoksunluğu bu tür bir cehaletin ürünüdür.
Bu tür insanların kendi eylemlerinin neden olduğu sonuçlar hakkındaki savunmaları ilginçtir. Ve genelde bu savunmayı başkalarına yaptırırlar. Mağduriyet oluşturanlarım mağdur olduğu bir algıyı tüm hukuk mahrumlarına kabul ettirebilirler.
Belki birileri ikna olur. Belki cezadan o an kurtulmuş olmanın bir rahatlığı vardır. Ancak büyük mahkemenin dedektiflerinin iz sürüşüne ait ayak sesleri kaygı merdivenlerinde duyulmaya devam eder.
Bazen suç itiraf edilse de gerçek kefaleti karşılamadığından ve atanmış veya seçilmiş affedicinin, hakikatte başkalarına karşı işlenmiş suçu affetme yetkisi bulunmadığından zihinsel baskı devam eder.
Böyle derin yarıkların oluşturduğu boşlukların kapanması kolay değildir.
Bu nedenle her eylemin insan doğası ile uyumlu tanıma sahip olması bir zorunluluktur.
Çıktıları deneyimsel olarak belirlenmiş ve kanıksanmış olan davranış ve sonuçların “bence” diye yaklaşılmaz.
İnsanın zaaf ve bilgisizliğine bağlı gerekçelerle duygusal yaklaştığı ve kendince bir karara bağladığı şeylerin hak ve hukuk bağlamında bir değeri yoktur.
İnsanın bir delile ve gerçek bir nedene dayanmayan iddiaları muhakemesiz bir aklın eseridir.
Bütünü ve doğru olanı görebilmek için objektif bir bilincin olması şarttır.
Eğer böyle bir bilinç olmaz ise, insanlar hem kendi türlerinin hem de içindekilerle beraber tüm dünyanın ölümü için büyük çaba harcayan yaratıklara dönüşürler.
İnsan topraktan yaratıldığında ve Tanrı bu yaratılıştaki harikalığa saygı duyulmasını emrettiğinde, şeytan bu emre itaat etmeyeceğini ve kendisinin ateşten yaratıldığı için daha üstün ve saygın olduğunu söylemiş…
Oysa ateş ve toprak bağlamında hangisinin üstün olduğu ile ilgili tanımlanmış bir bilgi yoktu. şeytan kibir ve kıskançlığını takip ederek böyle bir yargıya varmıştı. Ve böylelikle tüm kötülüklerin kaynağı olarak hak ettiği aldı diye rivayet edilir.
Evet, insan yaşam süresince elde ettiklerinin aleyhinde şahitlik yapmaması için kiminle yürüdüğüne, hangi tarafta bulunduğuna ve nasıl ölçüp nasıl biçtiğimize dikkat etmelidir.
Gün sonunda onu yeraltının sessizliğine terk edip, arkasını dönüp gidecek olanların , faydasız ve kötülük içeren sunumlarına önem vermemek ve ilgilenmemek, yapıcı ve onarıcı değerleri sahiplenip yaşam sayfalarını iyilik ve güzellikle bezemek hiç şüphesiz sonsuz huzura layık olan kazanımlardır.
Safitürk Murat
savtx@hotmail.com
pikeposta@gmail.com
REFLECTIONS
The stages of life that one writes in one’s own memory, as if foreshadowing the existence of a book that will one day be placed in front of one’s eyes.
It feels as if when that day comes, everything that brings one peace or pain will have a price.
When one digs a little deeper, one will intuitively sense the possibility of encountering a court.
A sense of reality wanders the streets of the mind, as if it is necessary not to be taken by surprise or to be ready for a confrontation.
When you think about it, it seems that one can describe in detail the good one has done, while it is almost impossible to defend the crimes committed or the evil caused.
Because good deeds have a justification and a positive rationale, whereas evil deeds are just manipulation due to both personal and external factors. And there is no way to justify it.
When a person does a good deed or causes a good deed to be done, it creates value for him in every aspect, while evil and its derivatives create responsibilities with the opposite gains.
Even if no police see the crime and no case is ever brought against him, a secret court does its gnawing work.
Even if the good deeds are not known by anyone, the peace of mind that comes from having done a good deed finds its place in the human soul as a joy.
That is to say, human nature is in a state of rigor throughout human life, issuing warnings and trying to preserve its existential quality.
For this reason, many accumulations as old as the history of humanity have created many works with information transfers and records in order to keep individual and social life organized and to make the journey of human life meaningful.
For example, arrogance is bad for all sane people.
Again, humility is lovable.
Theft and all acts that damage property and life are crimes in all human laws.
Rudeness, spoiling, taking away someone else’s rights are disliked and disliked by all people who have not lost their conscience.
It is a political and psychological degeneration to deceive the masses with demagogic rhetoric and games that hide the truth. And when it is exposed, people who have not lost the balance of their own scales of right will oppose it.
However, if a person has learned right and wrong through manipulative propositions and has not been subjected to verification, he or she cannot distinguish what is for and what is against, what is right and what is wrong.
Bigotry, stubbornness, blind devotion, destruction, lack of empathy are the product of this kind of ignorance.
Interestingly, such people defend the consequences of their own actions as if they were a right, or as if they happened against their will. And they often get others to do the same. Before you know it, the law-breakers have managed to create the perception that they are more victimized than those whose vital rights have been taken away.
Maybe someone will be convinced.
Maybe the criminals will be relieved to escape punishment for now.
But the footsteps of the detectives on the trail of the great court where the real confrontation will take place will continue to be heard until justice is served.
Sometimes, even when the crime has been confessed, the mental pressure remains because true atonement has not been made and the appointed or elected forgiver has no authority under the laws of existence to forgive the offense committed against others.
The gaps created by such deep rifts are not easy to close.
It is therefore imperative that every action has a definition that is compatible with human natüre.
It is not right to approach behaviors and outcomes whose results are empirically determined and taken for granted with the measure of “I think”.
What people approach emotionally on the grounds of their weakness and ignorance, and what they decide on their own, has no value in the context of rights and law.
Human claims that are not based on evidence and true reason are the work of an irrational mind.
An unbiased and unbiased consciousness is essential to see the whole and what is true.
Without such a consciousness, human beings will become creatures that are working hard for the death of their own species and the whole world, including those within it.
…
When human was created from the earth and God commanded to respect the wonder of this creation, the devil said that he would not obey this command and that he was superior and respected because he was created from fire…
But in the context of fire and earth, there was no defined knowledge as to which was superior. Satan, following his pride and jealousy, made such a judgment. And so it is said that he took his rightful place as the source of all evil.
Yes, we must be careful with whom we walk, which side we are on, how we measure and how we judge so that what we achieve in life by living, feeling, thinking, judging and making judgments does not testify against us.
To cling to constructive and restorative values, to decorate the pages of life with goodness and beauty, to ignore the useless and malicious presentations of those who will leave you in the silence of the underworld and turn their backs at the end of the day, is undoubtedly worthy of eternal peace.
Safitürk Murat
savtx@hotmail.com
pikeposta@gmail.com
