Zaman her bir adımında yaşanmış bir şeyleri görünüşte maziye, gerçekte ise ileri taşır. İnsanın geçmişten etkilenmesi omuzuna aldığı ve bir türlü bir yere bırakamadığı yükleri sebebi iledir.
Bu yükleniciliğin birçok nedeni var görünse de aslında yaşanmışlığın hakikatini idrak etmek için bir işlem yapılmadığından, zihnin ve yerine göre kalbin bir yerinde hayatını sürdürür.
Fırsatını bulduğunda kendini hatırlatıp andan payını ister.
Psikolojik onarım tekniklerinde, saplantı halini alan düşüncenin eşleştirilen bir kara delik önermesi ile etkin olduğu duygu üzerinden uzaklaştırılma işlemi yapılır.
Oysa bu tıkış, tepiş ve kaçış eylemi bir iz kaybetme sitili olarak ele alınsa da, hayal duyusunun yapısında olan ilgisizlikten ilgili bağ kurma çağrışımları ile kısmen sessizliği temin edilen tortuların uyuduğu yerden uyandırılması, bırakıldığı kuyudan çıkması kaçınılmazdır.
Bu noktada en doğru ve temel davranış etki oluşturan durumla yüzleşmedir. Bir nevi davanın görülmesini temin edecek celseyi açmaktır.
Çünkü bu cesaretin gösterilmesi, çözümün en önemli girişimidir.
Yine bu teşebbüs şantajcı kuruntuların gerçek yüzünü ortaya çıkarır.
Ayrıca sinsi ve karanlık içsel dayatmaların beslendiği kuytuları aydınlatır.
Yorucu da olsa onarım bundan sonra başlar.
Evet, tetikçi hisleri azmettiren güç yaşamını zaafların varlığı ile sürdürebilir.
Ve kırılganlıkların besin zincirinden elde ettiği döngü, yaşanmışlık alıntıları ve deneyimsel bulaşlardan sağlanır.
Böylelikle duyusal deformasyon metastazı yapan kaotik helezonlar, birçok düşünce bozukluğunu netice verir.
Gittikçe derinleşme ve gelişme eğilimin de olan bu yozlaşma durumun engellenmesi ve ilerleyişinin durdurulması hayati önem taşır.
Söz konusu negatif akış ve etkiye mani olabilmek için temelde iki basamaklı yaklaşım gereklidir.
Bu yaklaşımlardan ilki, konunun irdeleneceği bilincin hakikat bilgisi ile, yani; ilgili her şeyin veya gelişen duruma bağlı olarak önceliği olan bir şeyin kendine özgü varlığına ait değerlerin doğru bilgisine erişilmesiyledir.
İkincisi, duyusal ilgi sürecinin hakikat bilgisiyle kazanılmış bilinç destekli bir şekilde yönetilmesidir.
Söz konusu hakikat bilinci, hakikate dair bilgi ile kazanılır.
Bilginin hadiseler üzerinde çözümcül olarak uygulama başlangıç noktası, duruma yönelik mahiyet analizinin yapılması şeklindedir.
Söz konusu analiz için öncelikle bilinmesi gereken, duygu ve düşünceler üzerinde oluşan etkinin çıktılar üzerinde mutlak ve bütünsel hâkimiyeti yoktur. Yani asıl etki alanın sahip olduğu gerçek durumla ele alınması, sorunun aşılmasını kolaylaştırır.
Bunun tam tersi bir şekilde sonuç ve verileri ihtimalleri ile değerlendirmek farazi bir hacim meydana getirir. Böylelikle gerçek olmayan ancak hayalde kendine yer bulan ve düşünceye temas eden dogmalar insanın duyusal donanımına sirayet eder.
Böylelikle hayalden meydana gelen psişik bir ilişki gerçek olarak algılanır.
Oysa gerçek olan, hayal ve faraziyat dışında somut olarak meydana gelmiş olan durumdur. Ve olayın kütlesi gerçekleştiği hali hazır zaman dilimi ile ilintilidir.
Ve çarpan etkisi, direkt ve endirekt şekilde ölçümlenebilir. Ve de olaya bağlı meydana gelen süreçler yönetilebilir.
“ Genel olarak yaşanmışlıklar, kırılgan insan yapısında sürekli yaşanacaklar olarak algılandığından zihinsel etki ve hissel bağlayıcılığa sahiptir. Oysa hayat, kuşattığı, içine aldığı, kapsadığı her şeyi ile bütünsel olarak değişkendir, sabit değildir. İnsan ve yaşanmışlıkları da bu akış içerisinde birçok yeni başlangıçlar formuna girebilir. “
Olayın kendi hacmi dışında yapılacak olan abartılı yaklaşım durumlarında ise, yukarıda değinildiği gibi, hakikatte az olan bir ilgi alanını andırışmalarla genişletmek; hadiseyi dev aynasına yansıtmak anlamına gelecektir.
Çünkü bir biri ile ilgisi olmayan şeylerin hayal ölçeğinde çok çeşitli ve dolaylı bağları ve de fikir çağrışımları bulunur. Bu yönlü bir ilerleyiş kendini bir gölge savaşı içinde bulacağından, muhakeme yeteneğini etkisiz hale getirir.
Oysa, zaman, mekân ve muhatap bağlamında gerçekleşen her olay o anın sahnesinde sergilenmiş ve süre dolumu ile geçmiş bir konuma gelmiştir.
Bu bağlamda doğru iz sürümü için, vuku bulan hadise ile zihnin ilgisi, derinlik ve nitelik olarak tespit edilmelidir.
Örneğin;
Gerçek ne yaşandı? (durumun yalın ve dışarıdan bir göz ile değerlendirilmesi)
Süreç nasıl gelişti? (sorumluluk aşmalarının tespit edilmesi)
Hani etmenler etkili oldu? (mekân, zaman, konu, oyuncular, duygular, düşünceler, yönelim kaynaklarını oluşturan nedenlerin belirlenmesi)
Nasıl katılım gösterdim? (tetikleyici hisler, önermelerin etkisinin görülmesi)
Şimdi elimde ne var? (üzüntü, endişe, korku, karamsarlık, ümitsizlik, pişmanlık, yılgınlık, güçsüzlük, öfke gibi sonuçlar ile yüzleşilmesi )
Ne yapmalıyım? (düşünsel bedelin ödenmesi ve eylemsel yönelime ait yöntemlerin kanıksanması)
Nerden başlamayım? (başlangıç gerekliliğinin ilk adımını attıracak istencin amaçsal etkinliğinin sağlaması) Şeklindedir.
Bir yorum Örneği:
İnsan olumlu olumsuz çok yönlü etkileşime açık bir varlıktır. Ben doğamda olan ve güçlenmesi gereken zaaf ve zayıf yanımı girmek durumunda kaldığım etki alanından çekmedim. Olmamak gereken yerde, bulunmamam gereken ortamda, kontrol altından çıkan düşünce ve eğilimlerimle bir yenilgiye maruz kaldım. Ve normal olarak da bu sonuca ulaştım. Şimdi bu hadiseyi okumalı ve geleceğimle ilgili karşıma çıkabilecek karanlık noktaları aydınlatarak bu mağlubiyeti, kendimi güçlendirmek için benimsemeliyim.
Her yaşanılan şey bir işlenmişliğe tabidir. Dolayısıyla geri dönüş imkânı olmadığı gibi aynı formu yakalamam da mümkün değildir. Bu durumda ortaya çıkan keşkiler, sadece ümitsizliğimi ve yıpranmamı arttırır.
Bu nedenle değiştirilmesi, yeniden başlatılması, ortaya çıkmış sonucun düzeltilmesi olası olmadığı yerde çaba sarf etmek anlamsız ve gereksizdir.
Ancak olayla olan münasebetim bağlamında buradan etkilendiğim bazı hususlar vardır. Ve bu edinimlerimin beni meşgul etme durumu olabilecektir. Fakat bu etkileşimin hayatımı baskı altında tutmasına izin vermemeliyim. Bunun için oluşturucu sebepler ile arama bir mesafe koyarak, konuyla ilgili yaşanmışlık çıktılarını deneyim ve tecrübe olarak akıl defterime yazıp bu sayfayı kapatıyorum.
Verdiğim kararın düşünce ve his yapımda konum kaybetmemesi için, elde ettiğim duyusal sonucu kanıksamalıyım. Bunun için yenilgimi itiraf ediyorum. Bu olayla incinen insanlık onurumu yüceltmek için beni aşağılayıcı olacak hiçbir şeye yönelmeyeceğim. Göstermeyi azm ve niyet ettiğim bu irade yeniden başlayabilmek ve yenilenebilmek için ihtiyacım olan ümidin kaynağıdır.
Evet,olumsuz çıktılarda aynı zararlı davranışı tekrarlamamak için ortaya irade koymak, ikilemli önermelere karşı olumlu şüpheyi etkin kullanıp çekinmek, mahiyet analizinden sonra verilen karar bağlamında istikrarlı bir yürüyüşü temin edebiliyor olmak, durumun kontrol altına alındığını gösterir.
Bu duruşa imkân vermeyen kararsızlığı oluşturan ve takıntılı düşünceler helezonunu meydana getiren şey, akılcıl muhakemeyi bırakıp; mevcut duruma hayal ve kurgularla genişlik kazandırıp, hissi tepkimelere yönelmekle ve bu bağlamdaki kuruntulu iç sesleri dinlemektir.
Bu seslere kulak vermek, aslında var olmayan ve vehimle üreyip çoğalarak insanı fikirsel ve duyusal istilaya maruz bırakacak bir kapıyı açmak demektir.
Bu nedenle durumun mahiyet analizi ve o analizin çıktıklarına göre duruş belirlemek, deforme olmuş hislerin baskını kırar ve doğrulmak, ayağa kalkmak, yeniden başlamak istencin yenilgisini engeller.
Çünkü nitelik değerlendirmeleri, asıl olanı, gerçek durumu, doğruyu, niteliği yani hakikati keşfeder. Hakikat ise, her şeyin var olmasını sağlayan sebepler gerçek anlamını taşıdığından, çere arayışlarına yönelik olarak doğacak sorularında cevabını barındırır. Böylelikle -bir anlamda- bilgisizlikten türeyen kuruntu, vehim ve iç ses şantajları biter.
…………………
İnsanda var olan vicdan duyusunun asıl anlamı, hakikati bulmaktır. Yani vicdan duyusunun sürekli aktif olması, sorgulayıcılığı, irdeleyici ısrarı, kanaatsizliği, tatminsizliği, sürdürdüğü kovuşturma, delil istek baskının nedeni; yaşanılan hadiselere ait sebeplerin asıl ve gerçeğinin bulunmasıdır.
Bunun için olayın tüm tarafları yaşanmışlıklar üzerinde hak arayışında aktiftir.
Bağımlılıkların gelecek endişesi vardır.
Düşkünlükler, hangi nedenle oluştuklarına bakılmaksızın kanıksandıkları ihtiyaçlarına yönelik serzenişte bulunurlar.
Hazlar, hevesler, hırs ve çekememezlik duyguları en duru yönelim ve eğilimlere karışarak kendi paylarını isterler.
Yani bir olayla ortaya çıkan bir düşünce ve duygu, olumlu veya olumsuz bir kaynakta gelişmiş olsun kendi varlığını sürdürecek hak talebinde bulunması varoluşun önerimsel denkleminde adil bir olgu göstergesidir.
Gizemli duygu olan vicdanın yaşanmışlıklara ve yaşanmışlıklardan doğan süreçlere müdahalesi hakikatin egemenliğini sağlamak içindir.
Böylelikle süreç yönetiminde gerekli olan his ve olumlu duygu bilinç oluşur ve negatif düşünceler etki alanından uzaklaştırılır.
Bu noktada insanın, durma, geri dönme, hataya devam etmeme, yanlışı sürdürme isteğini red etme, yargı yolunu açacak şeffaflığa sahip itiraf ve adalete yardım edici yönelimde bulunmaya yönelik aldığı tavır; onu duygu durum esirliğinden kurtararak kendi gerçeğine yakınlaştırır.
…………………
Sonuç olarak,
Her olay kendi gerçeği ve reel etki hacmi ile değerlendirilmelidir.
Hadisenin niteliği, ona ait hakikat bilgisi ile belirlenir.
Hayalden ve duyusal şantajdan kurtulmuş her durum yönetilebilir.
Gündemden düşmeyen ve geniş zamana yayılarak tesirini kaybetmeyen olayların asıl nedeni, akılcıl ve bilinçli müdahalenin yerinde yapılmamış olması ile ilgilidir.
Çünkü varoluşun döngüsel planında, her ortaya çıkan problem veya kazanımın ait olduğu yere gönderilmesi ve işlem gördü, işlendi şeklinde görevinin tamamlanmış olması gerekmektedir ki; yeni başlangıçlar hayat sahnesinde yerlerini alarak, yaşama tazelik ve enerji katsınlar.
Evet:
Bir şeylere yeniden başlamak, alışıldığı üzere bir yoksunluk, başarısızlık ve yenilginin olası tesellisi değil; her insanın hayatında tekdüze, verimsiz ve neticesiz giden şeylere, inanç ve güvenden alınan bir kuvvetle “dur” demesi kaçınılmaz olan, çok sebepli bir yenilik ve yenilenmek istekliliğinin eylemsel göstergesidir…
Renew yourself
With each step, time carries something that has happened, ostensibly into the past, but in reality forward. People are affected by the past because of the burdens they take on their shoulders and cannot put down.
Although there seem to be many reasons for this burden, since no action is taken to realize the truth of what has actually happened, it continues its life somewhere in the mind and, depending on the place, in the heart.
Whenever it finds the opportunity, it reminds itself and asks for its share of the moment.
In psychological repair techniques, the thought that has become an obsession is removed from the emotion it is active with a black hole proposition.
However, although this action of cramming, hustling and running away is considered as a style of losing traces, it is inevitable that the sediments, whose silence is partially ensured by the associations of establishing a connection with the indifference inherent in the structure of the sense of imagination, are awakened from where they sleep, and come out of the well where they are left.
At this point, the most correct and fundamental behavior is to confront the situation that creates the effect. In a way, it is to open the hearing that will ensure that the case is heard.
Because showing this courage is the most important attempt to find a solution.
Again, this attempt reveals the true face of blackmailing delusions.
It also illuminates the nooks and crannies where insidious and dark internal impositions feed.
Repair, however exhausting, begins thereafter.
Yes, the power that incites trigger-happy feelings can survive on the existence of weaknesses.
And the cycle that vulnerabilities derive from the food chain is provided by quotes of experience and experiential contagion.
Thus, chaotic spirals metastasizing sensory deformations result in many thought disorders.
It is vital to prevent and halt the progression of this corruption, which tends to deepen and develop.
In order to prevent this negative flow and impact, a two-step approach is required.
The first of these approaches is through the knowledge of the truth of the consciousness in which the subject matter is to be examined, i.e. the attainment of the correct knowledge of the values belonging to the specific existence of everything that is relevant or something that has priority depending on the developing situation.
The second is the management of the process of sensory attention in a way that is supported by the consciousness gained through knowledge of truth.
This consciousness of truth is gained through knowledge of truth.
The starting point of the application of knowledge as a solutionist on events is the analysis of the nature of the situation.
For the analysis in question, first of all, it should be known that the effect on emotions and thoughts does not have absolute and holistic dominance over the outputs. In other words, dealing with the actual situation of the main influencer makes it easier to overcome the problem.
On the contrary, evaluating the results and data with their possibilities creates a hypothetical volume. In this way, dogmas that are not real but find a place in the imagination and come into contact with thought permeate the sensory equipment of human beings.
In this way, a psychic relationship that arises from imagination is perceived as real.
However, what is real is the situation that has occurred concretely outside of imagination and conjecture. And the mass of the event is related to the time frame in which it took place.
And the multiplier effect can be measured directly and indirectly. And the processes that occur due to the event can be managed.
” In general, experiences have a mental impact and emotional binding as they are perceived as permanent experiences in the fragile human structure. However, life, with everything it encompasses, includes and encompasses, is holistically variable, not fixed. Human beings and their experiences can take the form of many new beginnings within this flow. “
In the case of exaggerated approaches outside the volume of the event itself, as mentioned above, expanding a field of interest that is actually small with associations will mean projecting the event in a giant mirror.
This is because unrelated things have various and indirect connections and associations of ideas on the scale of imagination. A progress in this direction neutralizes the ability to reason, as one finds oneself in a battle of shadows.
However, every event that takes place in the context of time, space and interlocutor has been exhibited on the stage of the moment and has become a thing of the past with the expiration of time.
In this context, for the correct trace version, the mind’s interest in the event must be determined in terms of depth and quality.
For example;
What really happened (evaluation of the situation from a simple and external point of view)
How did the process evolve (identification of stages of responsibility)?
Which factors were effective (determining the reasons that constitute the sources of place, time, subject, actors, emotions, thoughts, orientation)?
How did I participate (trigger feelings, seeing the impact of the propositions)?
What do I have now? (confrontation with consequences such as sadness, anxiety, fear, pessimism, hopelessness, regret, frustration, powerlessness, anger)
What should I do? (payment of the intellectual price and acceptance of the methods of action orientation)
Where to start? (providing the goal activity of the will to take the first step of the necessity of beginning).
An example of a comment:
Man is a being open to multifaceted interactions, positive and negative. I did not withdraw my inherent weakness and vulnerability, which should have been strengthened, from the sphere of influence I had to enter. I suffered a defeat where I should not have been, in an environment where I should not have been, with my out-of-control thoughts and tendencies. And I normally reached this result. Now I should read this incident and adopt this defeat to strengthen myself by illuminating the dark spots that may come up in my future.
Everything that happens is subject to an action effect. Therefore, there is no way back, nor is it possible for me to capture the same form. The regrets that arise in this situation only increase my despair and wear and tear.
Therefore, it is pointless and unnecessary to make efforts where there is no possibility of changing, restarting, or correcting the outcome.
But in the context of my engagement with the event, there are certain things that I have been influenced by. And it may be the case that these acquisitions will keep me busy. But I should not allow this interaction to keep my life under pressure. For this reason, I close this page by putting a distance between me and the constituent causes, writing the outcomes of the experience on the subject in my mind notebook as experience and experience.
In order for my decision not to lose its position in my thought and feeling structure, I must accept the sensory result I have achieved. For this, I admit my defeat. I will not turn to anything that will humiliate me in order to elevate my human dignity that has been hurt by this event. This will that I resolve and intend to show is the source of the hope I need in order to start anew and be renewed.
Yes, putting forth the will not to repeat the same harmful behavior in the face of negative outcomes, using positive doubt effectively against dilemmatic propositions, and being able to ensure a steady march in the context of the decision made after the nature analysis shows that the situation is under control.
What constitutes the indecision that does not allow for this stance and creates the spiral of obsessive thoughts is to abandon rational reasoning; to give width to the current situation with dreams and fictions, to turn to emotional reactions and to listen to the delusional inner voices in this context.
Listening to these voices means opening a door that does not actually exist and that will multiply with delusion and expose the person to intellectual and sensory invasion.
Therefore, analyzing the nature of the situation and taking a stance according to the outcomes of that analysis breaks the pressure of deformed feelings and prevents the defeat of the will to stand up, to stand up, to start again.
Because qualitative evaluations discover what is real, the real situation, the truth, the quality, that is, the truth. Truth, on the other hand, contains the answer to the questions that will arise in the search for solutions, since it means the truth of the reasons that bring everything into existence. In this way – in a sense – the delusions, delusions and inner voice blackmails derived from ignorance come to an end.
…………………
The real meaning of the sense of conscience in human beings is to find the truth. In other words, the reason for the constant activity of the sense of conscience, its questioning, its insistence on scrutinizing, its unconvincedness, its dissatisfaction, its continued prosecution, and its pressure for evidence is to find the truth and reality of the causes of the events experienced.
For this reason, all parties to the incident are active in seeking rights over what happened.
Addictions are concerned about the future.
Dependencies, regardless of the reason for their occurrence, complain about their habitual needs.
Pleasures, desires, ambitions and feelings of rivalry mingle with the purest orientations and tendencies and demand their share.
In other words, a thought and emotion that emerges with an event, whether it is developed in a positive or negative source, demanding the right to maintain its own existence is an indicator of a fair fact in the equation of existence.
The intervention of the conscience, which is the mysterious emotion, in experiences and processes arising from experiences is to ensure the sovereignty of truth.
In this way, the feeling and positive emotional consciousness necessary for process management is formed and negative thoughts are removed from the sphere of influence.
At this point, the attitude taken by the human being towards stopping, turning back, not continuing the mistake, rejecting the desire to continue the wrong, confessing with transparency that will open the way to justice, and orienting to help justice; It brings him closer to his own truth by freeing him from the bondage of emotional state.
…………………
Conclusion,
Each event must be evaluated in its own reality and real volume of impact.
The nature of the event is determined by the knowledge of its truth.
Any situation that is free from illusion and sensory blackmail can be managed.
The main reason for the events that do not fall off the agenda and do not lose their impact by spreading over a wide period of time is related to the lack of rational and conscious intervention.
Because in the cyclical plan of existence, every problem or achievement that arises must be sent to where it belongs and its task must be completed as processed and processed; so that new beginnings can take their place on the stage of life and add freshness and energy to life.
Yes:
Starting something new is not a possible consolation of deprivation, failure and defeat, as it is customary; it is an actional indicator of a multi-causal innovation and willingness to be renewed, which is inevitable to say “stop” to the monotonous, unproductive and fruitless things in every person’s life, with a force derived from faith and trust…
Murat Safitürk
Writer & Consultant
