Hayat akışının tekdüzelik algısı, üretimsel yaşamın enerjisi tüketen bir anlayıştır.
Günlerin bir birine benzemesi, yapılan işlerin rutinliği, ortamın aynılığı gibi kanıksamalar, gerekli olan değişimi engellediği gibi, zamanla bir şey yapma istekliliğini de tüketir.
Oysa yaşam niteliğini farkındalığa dair bakış açılarından elde eder.
İyi niyetlerle yapılan iyi gözlemler ile birlikte, geçmişe ait sayfanın kapanmış olmasa, geleceğin belirsizliği ve müdahaleyi engelleyen bilinmezlik durumunun sahip olduğu hayali yükten kurtularak anı yaşamak, verimliği temin eder.
Çünkü anlar içinde gerçekliği barındırır ve bir şeyler yapabilmek için var olan reel zaman dilimlerdir.
Deneyimlerden el edilen düşünce becerileri, an da eylemselliğe döner. Eylemsellik çıktılar meydana getirir. Somut edinimler soyut endişeleri riskli olmaktan uzaklaştırır. Böylelikle insan kazanımsal doğrultuda yaşamaya başlar.
Bu işleyişin en temel prensibi, bugünün dünden farklılığını oluşturmakla ilgilidir.
Kendinizi atacağınız küçük adımlarla yeni bir güne başladığınıza ikna ederseniz, monotonluktan şikâyet edecek bir sebep bulamazsınız.
Hayat kalitesi, fikri ve fiili katılımcı irade süreçlerinin bileşenidir.
NEW DAY
The perception of monotony in the flow of life is an understanding that saps the energy of productive life.
The sameness of the days, the routine of the work, the sameness of the environment, not only prevent the necessary change, but also consume the willingness to do something over time.
However, life gains its quality from perspectives of awareness.
With good observations made with good intentions, living in the moment by getting rid of the imaginary burden of the page of the past being closed, the uncertainty of the future and the state of unknownness that prevents intervention, ensures efficiency.
Because moments contain reality and are real periods of time in which to do something.
The thinking skills derived from experiences turn into action in the moment. Actions create outputs. Concrete acquisitions take abstract concerns away from being risky. Thus, human beings begin to live in a gainful direction.
The most basic principle of this functioning is about creating today’s difference from yesterday.
If you convince yourself that you are starting a new day with small steps, you will find no reason to complain about monotony.
Quality of life is a component of intellectual and actual participatory will processes.
M. Safitürk
