İnsan sınırlı bir zamanda, önemle bir gerekçe ile hayat yolcuğuna başlayan bir varlık. Tüm değerli şeylerin oluşumu, keşfi, bulunması bir çok aşama barındırdığı gibi, insanın kendi gerçeğini bulmasının da bir çok aşaması vardır.
Bu bağlamda mükemmel olan hedefler ve harika sonuçlara ulaşmanın önünde en önemli engel, basit ve yönetilebilir görünen şeyler ve bu basit şeylerle ilgilenmeye bağlı olarak ortaya çıkan tuzaklardır diyebiliriz.
Meşgul olduğumuz şeylerden elde ettiğimiz çıktıların travmalarını değerlendirdiğimizde, hep küçücük sebeplerin neden olduğu şeylerden söz eder, konunun oradan buraya nasıl geldiği hakkında şaşkınlığımızı ifade eden durumda buluruz kendimizi…
Ve olayların içinde kalmak, bulaşın etkisini artırarak güya geçerli mazeretler edinmemizi sağlar. Özetle her gün aynı şeyi konuşmak için yeni bir güne uyanmış olmak gibi bir haklılık illüzyonumuz vardır.
Oysa insanın her duygusu ve fikirsel yapısı, düşünme gücünün basit şeylerle ilgilenmesi, fiziksel yaşamın gereksinimlerini yerine getirmek için gerekli olan ikincil derece işlemlerdir. Birincil anlamda kullanılması gereken potansiyel ise, baştan sona hayatın niteliği ile ilgilidir.
Konumlanma da yapılan hatalar, gelir gider dengesini bozduğundan ve kârlılığı temin edemediğinden çeşitli tatminsizlikler ve yersizlik sıkıntıları yaşamı kuşatır ve hayat kalitesini bozar.
Bu sonuç hiçbir aklı yerinde olan insan için kabul edilir değildir. Çünkü buhran içinde yaşamak sağlıklı ve insani yaşam ölçüsünden uzaklıkla beraber duyusal ölüm sebebidir.
Dolayısıyla doğru çizgide ve gerçekte nasıl olması gerekiyorsa öyle yaşamak irade ve istekliliğini göstermeliyiz.
Örneğin;
Duyusal ve ruhsal donanım zenginliğimizin farkına vararak ve yaratılış noktasında kendimizi tanıyarak, buna uygun yaşam koşulları oluşturmalıyız.
Zarar verici ve yaşam kalitesini bozan şeyler ile ilgimizi kesmenin akılcıl yönelimini destekleyecek irade ve hareketliği göstermeliyiz.
Bilmediğimiz şeyleri öğrenmekten çekinmemeli, bildiğimiz iyi şeylerin pekişmesi için üzerinde düşünmeye, kanıksatıcı imkân fırsatlarını kaçırmamalıyız.
Hayatımızı bir sermaye gibi değerlendirmeli karşılıksız ve değersiz hiçbir şeye yatırım yapmamalıyız. Eğer yapmış bulunuyorsak, zarardan dönüşün ilk çıkış güzergahına doğru vakit kaybetmeden ilerlemeliyiz.
ABOUT AWARENESS
Human is a being who begins his journey of life in a limited time, with an important reason. Just as there are many stages in the creation, discovery and finding of all valuable things, there are many stages in finding one’s own truth.
In this context, we can say that the most important obstacle to achieving excellent goals and great results is the things that seem simple and manageable, and the pitfalls that arise from dealing with these simple things.
When we evaluate the traumas of the outputs we get from the things we are engaged in, we always find ourselves talking about things that are caused by tiny causes, expressing our bewilderment about how it got from there to here…
And staying in the thick of things increases the effect of the contagion and allows us to make supposedly valid excuses. In short, we have the illusion of justification, of waking up every day to talk about the same thing.
However, every human emotion and intellectual structure, the power of thinking to deal with simple things, are secondary processes necessary to fulfill the requirements of physical life. The potential that needs to be utilized in the primary sense is all about the quality of life.
Since mistakes in positioning disrupt the balance of income and expenditure and fail to ensure profitability, various dissatisfactions and frustrations of irrelevance surround life and deteriorate its quality.
This outcome is not acceptable to any sane person. This is because living in depression is far from a healthy and humane standard of living and is a cause of sensory death.
Therefore, we must show the will and willingness to live in the right direction and how it should be in reality.
For example;
Recognizing our richness of sensory and spiritual equipment and knowing ourselves at the point of creation, we should create appropriate living conditions.
We should show the will and mobility to support the rational orientation of disassociating ourselves from things that are harmful and disrupt the quality of life.
We should not hesitate to learn what we do not know, and we should not miss opportunities to think about the good things we know in order to reinforce them.
We should treat our life as a capital and not invest in anything that is worthless and worthless. If we have already done so, we should proceed without wasting time towards the first exit route of the return from the loss.
M. Safitürk
