Yaşadığımız son yıllar, küresel bir etkileşimi de peşinden getirdi. Geçen zaman için Tren metaforu kullanırsak; çekici lokomotiften başlayarak gözümüzün gördüğü en arka vagona kadar içinde şimdiye adı duyulmuş ama sonuçları hakkında bu denli bilgi sahibi olmadığımız birçok şey belirdi.
Soyut anlatımlar ve psikolojik betimlemelerin kişilik olarak ortaya çıktığı, siluet kavramların gölgelerinden kurtulup açıkça izlendiği bir eşikten hızlıca geçtik. Ve yolculuğumuz devam etmekte…
İnsanın aceleci ve kolay olana yönelen yapısı, hayali olan şeylere önem vererek gerçeğin yükleyeceği sorumluluktan kaçma isteğine uygun olarak önüne gelen her abur cubur şeyi kabul etmekle ciddi bir değer erozyonuna neden oldu.
Tarihsel ve kültürel bağlamda bilinen değer kayıplarının yanı sıra, bu bilinen değerlerin hiçbirinin bilinmediği, dayatma, içi boş ve görenekle ortaya çıkan yeni ilgi alanları ile tanıştık.
Benimseyerek ve kabullenerek kendimizi içinde bulduk. Kendimiz için oluşturduğumuz yapay gündemler ve varlık gerçeğimizin duyusal yapısı karşı karşıya geldiğin de çatışmayı öteleyecek oyalayıcı şeyler ile ilgimizi arttırdık.
Oysa yeni dünyanın klonlanarak üretilen değerleri, insanın hırs, heves gibi yıkıcı etkisi olan olumsuz duygularını anlık enerji vererek, denge unsuru olan muhakeme yetisini işlevsiz kıldı.
Sağlıksız besleme hakkında hepimizin bilgisi vardır. Hangi yiyecekler faydalı hangisi zararlı biliyoruz. Bu sağlıksız besinleri almakla vücudumuzda oluşacak hastalıkları ve yıkımlardan da haberimiz var. Eğer tat alma duygumuzun denge noktası tercihlerimiz ile özelliğini kaybetmiş ve alışkanlık oluşmuş ise irademizi baskılayacaktır. Böylelikle zararlı olan şeylerin kullanımına devam etmek kaçınılmazdır.
Bunun gibi içsel donanımızın da manevi olarak organik gereksinimleri vardır. Aklımızın kendini iyi hissedeceği düşünce besinleri, kalbimizin huzur içecekleri, ruhumuzu dinlendirecek sesler, çeşitli duygularımızı doyuracak meyvelere olan ihtiyacımız gerçektir.
Bu ihtiyaçlarımızı gidermek için yapay olan şeyleri tercih etmek durumunda tüm yaşam enerjimizi kaybederiz.
Kendimize, gerçek dünyamıza karşı yabancılaşırız. Bu yabancılaşma birçok sorunu da beraberinde getirir. Varlığımızın sağlıklı işleyiş düzeni zarar gördüğünde, tüm yapıyı oluşturan birimlerden arıza sesleri yükselir. Anı geçiştirmek için yaptığımız ve yapısal incinme sebebi olan şeyleri tekrar çare görmek ise metastazı hızlandıracaktır. Her ortaya çıkan sorun başka bir sorunla el ele verecek ve içinden çıkılmaz bir hâl alacaktır.
Ve bugün bu durum büyük oranda gerçekleşmiştir.
Tuhaf olan şey ise bu oluşuma olan kabul duruşunun fazlalığıdır.
Bizim hedefimiz: genel anlamda herkese karşı kapılarımızı açık tutmakla birlikte, bu yapay dayatmayı kabul etmeyip direnme eğilimde olan, İnsan/insaniyet denilen güzelliğin izini süren, değişime, yeniden başlamaya, onarım için yeterli istekliliği barındıran irade ve duyguların yanında olabilmektir.
Unutulmamalıdır ki: Hiçbir süreç ilgililerinin dışında kalması ile tamamlanamaz.
Birlikteliğimizin ana mantalitesi; konu özelliğine göre, katılımcılığı diyalektiği teşvik etmektir…
INTERACTION
The last few years have brought with them a global interaction. If we use the metaphor of a train for the time that has passed, starting from the locomotive that pulls the locomotive to the back carriage that our eyes can see, many things have appeared in it that we have heard of but have not been so informed about their consequences.
We quickly crossed a threshold where abstract narratives and psychological descriptions emerged as personalities, where silhouetted concepts were freed from their shadows and clearly traced. And our journey continues…
The impetuous and easy-going nature of human beings has led to a serious erosion of values by giving importance to imaginary things and accepting every junk food that comes our way in accordance with the desire to avoid the responsibility that reality would impose.
In addition to the loss of known values in the historical and cultural context, we have been introduced to new areas of interest that have emerged by imposition, hollow and custom, where none of these known values are known.
We found ourselves in them by adopting and accepting them. When the artificial agendas we created for ourselves and the sensory structure of the reality of our existence confronted each other, we increased our interest with distractions that would postpone the conflict.
However, the cloned values of the new world have rendered the human being’s ability to reason, which is the element of balance, dysfunctional by instantly energizing negative emotions with destructive effects such as ambition and enthusiasm.
We all know about unhealthy nutrition. We know which foods are beneficial and which are harmful. We are also aware of the diseases and destruction that will occur in our body by taking these unhealthy foods. If the balance point of our sense of taste has lost its characteristic with our preferences and a habit is formed, it will suppress our willpower. Thus, it is inevitable to continue using harmful things.
Similarly, our inner equipment has spiritual organic needs. We have a real need for food for thought to make our minds feel good, drinks of peace for our hearts, sounds to soothe our souls, fruits to satiate our various emotions.
If we choose artificial things to fulfill these needs, we lose all our life energy.
We become alienated from ourselves, from our real world. This alienation brings with it many problems. When the healthy functioning order of our existence is damaged, malfunctions arise from the units that make up the whole structure. Repeatedly resorting to the things we do to pass the moment and cause structural damage will accelerate metastasis. Each emerging problem will join hands with another problem and become insurmountable.
And today this has happened to a great extent.
The strange thing is the high level of acceptance of this formation.
Our goal is: while keeping our doors open to everyone in general, to be able to stand by the will and emotions that do not accept this artificial imposition and tend to resist, that follow the beauty called Humanity, that have enough willingness to change, to start again, to repair.
It should not be forgotten: No process can be completed without the exclusion of those involved.
The main mentality of our association is to encourage the dialectic of participation according to the nature of the subject…
M.Safitürk
