Gerçek inanç anlam itibariyle teklif edilen önermeyi akıl yoluyla doğrulanabilir görüp onaylama eylemidir.
İddia ettiği ve sunduğu içeriğin ilmi bir karşılığı bulunmayan şeyleri duygusal olarak kabul etmek geleneksel ritüellerin benimsenmesi anlamına gelir.
Bu durum bir inanç olarak değil, örfi bağlılıktır. Dolayısıyla motivasyonu kişinin yönelimin derecesine göre etki meydana getiren, kişinin kendi kendine kurduğu duygusal bir diyalogdur.
Bu bireysel etkileşim aynı konjonktürde kitlesel etkileşime neden olabilse de ilmi delil içermediğinden hayata uygulanabilir değerlerle onarıcı ve bütünleyici katkı sağlayamaz.
Bu nedenle de insanlar şüphe içine girerek inanç diye adlandırdıkları bağlılıklarını terk ederler.
Bu bağlamda doğru olan onamanın karşılığı, kişinin onayladığı gerçeklik tarafından onaylanmasıdır. Bu karşılıklı onay süreçlerin en belirgin göstergesi, değerlendiren ve değerlendirilen şeylerin çelişkisiz bir şekilde anlam uyumunun olmasıdır.
Eğer inanç değerleri kişinin inandığı şekli tasdik etmiyor ve oluşan tatmin beklentisine yeterli gelmiyorsa bu durum; gerek inanç öğeleri gerek konuyu kavrama biçimi olarak bazı şeylerin eksik olduğu anlamına gelir.
Dolayısıyla ortaya çıkan boşluk ve endişe, inanıldığı iddia edilen ve değer olarak benimsenen olguların korunmasına yönelik bir savunma hattı oluşturur.
Oysa insan kendinde hissettiği acizlik ve zayıflık nedenlerine yönelik ihtiyacı giderebilmek için üstün bir gücün varlığını kabul etme eğilimindedir. Yani tanrı olarak ilan edilen bir egemen gücün yarattıkları tarafından korunmaya muhtaç olması bir handikaptır. Dolayısıyla tanrıyı korumak aslında inancı tehdit eden şüphe unsurlarına karşı kendini korumak için alınan bir tavırdır.
Ve bu savunma durumu beşeri olarak oluşturulduğundan semavi ve kutsal etkiye sahip olmadığından, hattın beslenmesi için yine beşeri lojistik gerekir. Bu bağlamda lojistik sağlayan unsurlar genellikle hurafelerdir.
Bu bağlamda ortaya çıkan sonuca göre, inanan ve inanılan arasında bir koordinasyon kopukluğu bulunmaktadır.
Bu kopukluğa sebep olan zayıf noktanın tespit edilmesi, inanca dair hakikati ve sistemsel akışın temin edilebilmesi için çok önemlidir.
Dolayısıyla ilmi ölçülerle zihinsel bir Check-up kaçınılmazdır.
Bu Check-up ile tahlil edilmesi gereken en temel değerler şunlardır:
- İnanılan şeye hangi koşulda ve hangi nedenlerle inanıldığı,
- Güven unsurlarının karşılığı olup olmadığı,
- İnanan ve inanılan arasında kalıcı ve özel bir durumun bulunup bulunmadığıdır.
Yani inanılan şeyden daha önemli olan inancın nasıl oluştuğu ve bu inanç, kabul etme ve onaylama karşılığında zihinsel ve ruhsal beklentinin karşılanıp, karşılanmadığının görülmesidir.
Yoksa kendi kendi ile bir konuşmaktan ibaret olan, hiçbir onay emaresi bulunmayan ve somut çıktı ve soyut tatmin duyguları olmayan inançlar farazidir, fantastiktir, fantezidir.
Bununla birlikte inanç insanın varlık sahasını ve var oluşla ilgili geçmiş ve gelecek zamanlara ait olan ilgi alanını içine alması ve sonsuzluğa uzanan çizgisiyle, insanın içine doğan ve aklına gelen her soruya ikna edici cevap verebilmesi gereklidir.
Çünkü yaratıcı bir gücün varlığı, yaratılan arasında iletişim ve etkileşimi zorunlu kıldığından bir anlam prospektüsü temel şartlardandır..
Bu anlam kılavuzunun içeriğinde insanlık tarihinin gelişimi ile birlikte gerekli inovasyon ve çıktılara sahip güncel değerler olmalıdır.
İnsanların inançları bağlamında bu kadar karmaşık bir yapıya sahip olması, inanca dair gelişim evresini tamamlayamayarak ilkel ölçülerle dini yaşamaya devam etme çabalarıdır diyebiliriz.
Belki bir yanlış anlama, akışı yanlış okumalar, kolaycı yaklaşım, milli hisler, değişimi kabul etmeme, geçişleri problem görme, alışkanlıkları terk etmeme, çekememezlik, intikam duyguları, hâkimiyet sahası oluşturma gibi birçok neden din bağlamında olgunlaşma dönüşümlerini idrak etmeyi engellemiştir.
Eğer gerçeklik bu olmasa isi, tanrının çelişkiler içinde, her kavme başka bir şey teklif edip, süreçleri yönetemediği algısına kapılmak olasıdır.
Ancak bu durumu hem yaratılışa ait tüm var oluş argümanları hem de mantık reddeder. Çünkü yönetim ve icatta bir zaafın olmaması, her varlığın sanatlı yaratılışı ve tüm ihtiyaçlarının tamamen ona uygun karşılanışı, estetik ve dikkatin kuşatıcılığı, ortaya çıkartılan birçok eser, eser sahibinin işini gayet iyi yaptığını, kendine düşen yaşatma koşullarını gayet iyi yönettiğini, her işinde akıl sahiplerini hayran bırakan bir sanat ve taklit edilemez bir yetenek bulunması ikircikli bir kurguyu kabul etmez.
Dolayısıyla insanların din konusundaki anlayışlarının intikal problemi olduğu anlaşılmaktadır.
Örneğin, her bir dönem elçisinin getirdiği mesaj, bir önceki dönem insanları tarafından eleştirilmiş ve yeni davete geçiş gerçekleşmemiştir. Savaşlara varan birçok hadise meydana gelmiştir. Hatta bazı elçilerin kavimlerince sürgün edildiği, öldürüldüğü, çeşitli işkencelere maruz bırakıldığı bilinmektedir.
Demek ki yukarıda ifade edildiği gibi, intikalin gerekliliği mesajdaki inovatif gerçeklik ve davetin niteliği genel olarak idrak edilmemiştir.
Böylelikle, değişime ve intikale geçilmeyen dinlerin kaynak beslenmesi kesilmiş ve mevcut olan birikime göre yaşanılmaya devam edilmek istenmiştir.
Oysa zamanın gelişimi ve ihtiyaçlarının bu gelişime göre şekillenmesi manevi yeterliliği karşılayamadığından, anlam ve kavram türetme, Pazar etkinliğini kaybetmeme adına birçok uydurma kurallar oluşturulmuştur. Ve psikolojik etki sağlayacak metafizik öğretiler, inançta esas olan aklın hâkimiyeti baskılayarak, sadece boyun eğilmesini salık vermiştir.
Böylelikle çaresiz bir bağlılık ve geleneksel ritüellere sahip bir yanlılık din olarak algılanmaya devam etmektedir.
Oysa yukarıda da söz edildiği gibi din Tanrı buyruğu ile ortaya çıkan yaşamsal kurallar bütünlüğü ile bir niteliğe sahip ise ve doğru algılanıp prensipleri doğru bir şekilde uygulanıyorsa kendisine tabi olanları mutlu etmelidir.
Eğer bu mutluluk durumu hem bireysel anlamda hem de toplumsal anlamda gerçekleşmiyorsa ve çatışmalar insan hayatını tehdit edecek bir boyuta geliyorsa ve inanç tümüyle sıradanlaşıyorsa bir şeylerin yanlış anlaşıldığı bir gerçek olarak ortaya çıkmaktadır.
Diğer bir açıdan tüm insanların iyiliğin ne olduğunu bilmesi,
Sevgi ev saygıya ait değerlerin ortaklığı,
Psikolojik ve sosyal tepkilerin ortalama değerlerle aynı olaylara karşı bir birine benzer olması,
Kaygı, güven, huzur, endişe, korku, telaş, heyecan gibi duyguların özdeşliği ciddi anlamda bir ortak nokta dayanışması, uygar ilişkiler, dayanışma, yardımlaşma, paylaşım, olumlu iletişim ve etkileşimler meydana getirmesi gerekirken, çıkar çatışmalarına ve üstünlük kavgalarına dönüşüyorsa büyük bir yanlış anlama ya da başkaldırma var demektir.
Everende var olan düzen ve işletim sisteminde olan denge ve yaratılışta olan nitelik ve idarede olan ahenk tek tanrı varlığının onamaktadır.
Eğer başka tanrılar bulunsa idi her biri kendi yönetim erkini ispat etme, yarattıklarına imtiyazlı davranma isteği ile çatışmaya neden olacak ve tanrılık boyutunda hiyerarşik bir düzen kabul edilmeyecektir.
Ve insanlarda bütün unsurları ile evrenin tanrı savaşlarına şahit olacak belki o kaosun altında yok olacaktı. İfade edildiği gibi böyle bir durumun olmadığını, her şeyin her şeyle bağlı olması ilkesi ile anlıyoruz. Yani tarla kimin ise içindekilerde onundur ve tasarruf hakkı tarla sahibinindir.
Bununla birlikte gerek semavi olarak bilinen dinler gerekse türetme dinlerin temel doktrini erdemdir.
Yalancılar, kibirliler, haksız yere bir canlıyı öldürenler, kaba ve kırıcı insanlar, narsistler, merhametsizler, çıkarcılar, iki yüzlüler , hile yapanlar , cimriler , müsrifler, zevk düşkünleri sevilmezler.
Doğru olanlar ve doğruluk üzerine yaşayanlar, saygın ve mütevazı olanlar, cömert ve başkalarının haklarını kendi hakları gibi koruyanlar, zarar vermekten çekinenler, tüm canlılara karşı şefkat taşıyanlar, yapmacık davranmayanlar, içten ve sevgi dolu olanlar ise sevililer.
Söz konusu iyi ve kötü ahlak yapıları din tarafından belirlenmiştir. Felsefe gerek eleştirel gerekse varsayımlar bağlamında tüm öğretilerinde din referanslıdır. Çünkü var oluşa ait anlam arayışının kaynağı dindir. Eğer felsefe bu bağlamda bir iddia da bulunuyorsa bu özgün gerçeklik adına yapılan dolaylı bir hile girişimidir.
Evrende olan her varlık tanımlanmış doğal bir gerçekliğe sahiptir. Hiç kimse yoktan bir şey meydana getirip ona bir nitelik tanımı yapamaz. Ancak var olanın keşfi ile ortaya çıkana isim babası olmak ve tartışmalı anlam yüklemesini başlatmaktır.
Evet, madem erdemler toplamı ve ahlaki ilkeler bağlamında uyum ve barış din temelli ise bu ilkeleri bir kenara bırakıp, evrensel barış algısını yerel seviyeye indirmek, düşmanlıklar türetip yeryüzüne yaşanmaz hale getirmek insan iradesinin, olumsuz etkileşim ve algısal tepki yoluyla meydana getirdiği bozgunculuktan ibarettir.
Ve insanların dinleri onlara bağlı olduklarını iddia edenlerin üzerinden değerlendirilerek suçlanırsa bu haksızlıktır.
Dinler arasında her ne kadar intikal ve geçişler tamamlanmadıysa da yukarıda söz edilen ortak özellikleri ve uzlaşmaya dair ortak noktaları çoktur.
Asıl problem insanların algı ve yorumlarından, olgunlaşmamış isyankâr duygular ile savunma hattı oluşturmalarından kaynaklanmaktadır.
Yani suç dinlerde değil, onları çeşitli kaygı ve çıkarlar doğrultusunda insanların aleyhinde yorumlayanlardadır. Çünkü yukarıda da belirtildiği gibi semavi veya türetilmiş tüm dinler yaşama değer katma ve erdem üzerinde tesis olmuştur. Yine bununla birlikte dinler adına yapılan çatışmalarda birçok siyasi neden ve savunmayı zorunlu kılan şartlar ayrıca incelenmelidir.
Özetle, tanrı yarattıkları arasında bir çatışma meydana getirmek için senaryo hazırlamış değildir. İnsanları çeşitliliği, coğrafya ve coğrafyalara ait tüm nesnesel ve kültürel oluşumlar, insanlar için pozitif etkileşim amaçlı var edilmişlerdir.
Bir elmaya baktığınızda onun var oluş amacının ne olduğu, sütünden faydalandığınız bir hayvanın neye hizmet ettiği ve tüm unsurlarıyla gıda ve tabiata aişt güzelliklerin insanların bütününün yaraına var edildiği gerçeği izlenmektedir.
Böyle bir ahenk ve estetikten çatışma türetmek , kaynakları varlık amacının dışında kullanmak için savaşlar meydana getirmek, saçma sapan fantastik kurgularla hayaletler yaratıp gölgelerinden gitmenin bilinçle izah edilebilir bir yanı yoktur.
Kısaca tüm varlıkları olduğu yerde içerik ve nitelikleri ile ele aldığınızda bu yerleşimde olan planın harika olduğunu görürüsünüz.
Ve insanlar uygarlığa ait ,sanat,ziraat, ticaret gibi değerlerle iletişim ve etkileşim içinde olarak bir birlerinin ihtiyaçlarını uygarca karşılamak için iş bölümü yapmış olsalar herkes hem hayatlarından hem de bulunduğu coğrafyadan ,yeni insanlar tanımaktan mutlu olur.
Bu nedenle inanç eğilimli olup, din yoluyla Tanrının ilgisini üzerine çekmek isteyenler; üzerine insan kokusu sinmiş, mantık ve muhakemeden uzaklaşmış, eylem ve vaat tutarlılığını yitirmiş, huzur ve barışı temin etmeyen, kalplere güven ve akıllara hakikat ışığı vermeyen, soruları cevapsız bırakıp insanları kör bir onamaya davet eden tüm önerme ve tekliflerden uzak durmalıdır.
Eğer bir yaratılış söz konusu ise ve birisi bunu iddia ediyor ve delillerini ortaya koyuyor, yönetim erkini ilan ediyor ve sahipliliğini gösteriyorsa, kendisini bildirebilecek özelliğe sahiptir.
Bu bağlamda insanın var oluşundan başlayan bu güne kadar gelen süreçte Tanrının izini doğru takip etmek gerekmektedir.
Eğer bu iz doğru ve bilinçli takip edilemez ise, herkes kendi içinde tanrısını bir anlamda putunu yaratıp kendi başına bela eder.
Belki de günümüzün inanç bağlamındaki en büyük çatışması, sanrı, ön yargı, taassup, bilgisizlik, geleneksel bağnazlık yoluyla zihinde oluşan bireysel tanrıların çıkar arenasında çarpıştırılmasıdır.
Oysa evreni bilinmek için yarattığı her şeyi ile belli olan egemen gücü tanımak ve hayat ve ölüm çizgisinde var olan döngüsel amacı anlamak için, neden, niçin sorularını ona sormak yeterli olacaktır.
Evet, lahuti olmayan sözler beşeridir.
Kendini ifade etmekten aciz olan iddialar ilahi olamaz.
Yol göstermeyen ve genelin mutluluk ve güven ihtiyacını karşılayamayan vaatler Tanrıya ait değildir.
Yazı girişinde inancın, tasdik edilebilir bir olgunun şahit olunan gerçekliğinin onaylanması anlamı ifade edilmiştir.
Yine ifade edildiği gibi bu bağlamda ki bir inanç, faraziyat, fantastik ve fantezi önermelerden arınmış bir hakikatin hissedilip; yaratılış ait amaç ve hedef bütünlüğü ile birlikte görülerek, akıl ve kalp bütünlüğü ortaklığında onanmasıdır.
Eğer inanç diye iddia edilen bağlılık, temelsiz ve delilsiz bir şekilde oluşmuş ve insanın duygu ve bilincine anlamlı bir karşılık vermiyorsa, bu bir inanç değil bir ihtimaller olgusunun insanın anlam arayışına yönelik oluşturduğu sanal bir teselli dayatmasıdır.
Dipnot:
Tüm din karşıtı oluşumlar, tanrının yokluk fikrinden değil, egemen güç olarak kabul edilmemesi veya sahip olduğu özellikler ile kavranamaması nedeniyledir.
Ve din adına meydana getirilen çatışma ve çelişkiler;
İnsanoğlunun gelişim süreçleri ve yeryüzü faaliyetleri ile ilgili olarak tanrı tarafından hazırlanmış iş ve zaman planında belirlenen manevi ihtiyaçlar ve bu ihtiyaçlara bağlı tedarik yöntemleri ve yaratılış projesinin metafizik niteliğinin sürdürebilirliği ile ilgili amaç ve hedef bileşenlerine ait uygulama esaslarını idrak edememe probleminden kaynaklanmaktadır.
Son söz,
Aklın prensipleri, rivayetlerin önermelerinden daha değerlidir.
Safitürk Murat
muratsafiturk@gmail.com
Rational Belief
Right belief is the act of seeing the proposition put before the will as verifiable through reason and affirming it with consciousness.
Emotional acceptance of something that has no scholarly basis in what it claims and what it offers amounts to the adoption of traditional rituals.
It is not a belief, but a habitual commitment.
The motivation that arises in the individual at this point is an inner emotional dialog that produces an effect according to the degree to which one is oriented towards one’s own spiritual world.
Although this individual interaction can lead to mass interaction in the same conjuncture, it cannot make a restorative and complementary contribution with values applicable to life, since it lacks scientific evidence.
That’s why people become skeptical and give up their commitments that they call faith.
In this context, the counterpart of true affirmation is the affirmation by the reality that one affirms. The most obvious indicator of these mutual affirmation processes is the existence of a harmony of meaning without contradiction between the evaluated and the evaluator.
If belief values do not affirm the way one believes and are not sufficient for the expectation of fulfillment, it means that something is missing, both in terms of the elements of belief and the way of understanding the issue.
The resulting emptiness and anxiety creates a line of defense to protect what is claimed to be believed and embraced as a value.
However, human beings tend to accept the existence of a superior power in order to fulfill the need for the reasons of helplessness and weakness they feel in themselves. In other words, it is a handicap that a sovereign power declared as god needs to be protected by its creatures. Therefore, protecting God is actually an attitude taken to protect oneself against the elements of doubt that threaten faith.
And since this state of defense is humanly constructed and has no heavenly or divine influence, it requires human logistics to feed the line. The elements that provide logistics in this context are often superstitions.
In this context, the conclusion is that there is a coordination gap between the believer and the believed.
Identifying the weak point that causes this disconnect is crucial to ensure the truth and systemic flow of faith.
Therefore, a mental check-up with scientific measurements is inevitable.
The most fundamental values that need to be analyzed with this check-up are the following:
1- Under what circumstances and for what reasons what is believed is believed,
2- Whether the elements of trust are reciprocated,
3- Whether there is a permanent and special situation between the believer and the believed.
In other words, what is more important than what is believed is to see how the belief is formed and whether the mental and spiritual expectation is met in return for this belief, acceptance and approval.
Otherwise, beliefs that are nothing more than self-talk, without any sign of verification, without concrete results and abstract feelings of satisfaction are hypothetical, fantastic, imaginary.
However, faith must encompass the meaning of human existence, the sphere of human interest in past and future times, and with its infinite line, it must be able to give a convincing answer to every question that comes to mind.
Because the existence of a creative power necessitates communication and interaction between the created, a prospectus of meaning is a fundamental condition.
The content of this meaning guide should include the development of human history and current values with the necessary innovations and outputs.
We can say that the fact that people have such a complex structure in the context of their beliefs is an attempt to continue to live religion with primitive measures by failing to complete the developmental stage of belief.
Perhaps a misunderstanding, misreading of the flow, a simplistic approach, national sentiments, not accepting change, seeing transitions as a problem, not abandoning habits, envy, feelings of revenge, creating a field of dominance, and many other reasons have prevented the realization of maturing transformations in the context of religion.
If this were not the reality, it is possible to have the perception that God is in contradictions, offering something different to each tribe and not managing the processes.
However, this is rejected by all the arguments of both creation and logic.
Because the absence of any weakness in management and invention, the artful creation of every being and the fulfillment of all its needs, the all-encompassing aesthetics and attention, the fact that the artist has done his job very well, and the fact that in every work there is an art and inimitable talent that captivates the minds of intellectuals do not accept an ambivalent fiction.
Therefore, it is understood that people’s understanding of religion has a problem of transmission.
For example, the message brought by the messenger of each period was criticized by the people of the previous period and the transition to the new invitation did not take place. There were many incidents that led to wars. It is even known that some apostles were exiled, killed and subjected to various tortures by their tribes.
So, as stated above, the necessity of the transfer, the innovative reality of the message and the nature of the invitation were not generally realized.
In this way, the source supply of religions that were not subjected to change and transmission was cut off and it was desired to continue to live according to the existing accumulation.
However, since the development of the times and the shaping of the needs according to this development did not meet the spiritual competence, many fabricated rules were created in order to derive meaning and concepts and not to lose market efficiency. And metaphysical teachings that would have a psychological effect suppressed the dominance of reason, which is essential in faith, and only suggested submission.
Thus, a bias of helpless devotion and traditional rituals continues to be perceived as religion.
However, as mentioned above, if religion is characterized by the totality of vital rules that emerge from God’s command, and if it is perceived correctly and its principles are applied correctly, it should make those who are subject to it happy.
If this state of happiness is not realized both individually and socially, and if conflicts reach a level that threatens human life, and if faith becomes completely ordinary, it is clear that something has been misunderstood.
Another thing is that all people should know what goodness is,
A commonality of values of love and respect,
Similar psychological and social responses to the same events with average values,
If the identity of emotions such as anxiety, trust, peace, fear, excitement, etc., turns into conflicts of interest and fights for supremacy, when it should create a serious solidarity of common ground, civilized relations, cooperation, solidarity, cooperation, sharing, positive communication and interactions, then there is a great misunderstanding or rebellion.
The order that exists in everything, the balance in the operating system, the quality in creation and the harmony in administration confirm the existence of one God.
If there were other gods, each of them would cause conflicts with the desire to prove their own ruling power and privilege their creations, and a hierarchical order in the dimension of godhood would not be accepted.
And human beings, with all their elements, would witness the god wars of the universe and perhaps perish in the chaos. We understand that this is not the case with the principle that everything is connected to everything else. In other words, whoever owns the field owns what is in it and the right to dispose of it belongs to the owner of the field.
In addition, the basic teaching of both the Abrahamic religions and derivative religions is virtue.
Liars, the arrogant, those who unjustly kill a living being, rude and hurtful people, narcissists, merciless, manipulators, hypocrites, cheaters, misers, spendthrifts, lovers of pleasure are not loved.
The righteous and those who live by truth, the respectable and humble, the generous and those who protect the rights of others as their own, those who refrain from causing harm, those who have compassion for all living beings, those who do not behave in a contrived manner, and those who are sincere and loving are the beloved.
These structures of good and bad morality are determined by religion. Philosophy has religious references in all its teachings, both critically and in terms of assumptions. Because religion is the source of the search for the meaning of existence. If philosophy makes a claim in this context, it is an indirect attempt to deceive on behalf of authentic reality.
Every being in the universe has a defined natural reality. No one can create something out of nothing and give it a definition of quality. However, the discovery of what exists is to give a name to what emerges and to initiate the controversial attribution of meaning.
Yes, if harmony and peace in the context of the sum of virtues and moral principles are based on religion, then setting these principles aside, reducing the universal perception of peace to the local level, creating enmities and making the earth uninhabitable is nothing but the corruption created by the human will through negative interaction and perceptual reaction.
And it is unfair if people’s religions are condemned on the basis of the behavior of those who believe in that religion.
Although the transfer and transitions between religions have not been completed, they have many of the common features mentioned above and common points of reconciliation.
The real problem stems from people’s perceptions and interpretations, from immature rebellious emotions and defenses.
In other words, the blame lies not with religions, but with those who interpret them to the detriment of people in line with various concerns and interests. Because, as mentioned above, all religions, celestial or derived, are based on adding value to life and virtue. Nevertheless, many political reasons and conditions that necessitate defense in conflicts in the name of religions should be examined separately.
In short, God has not scripted a conflict between his creatures. The diversity of peoples, geography and all object and cultural formations belonging to geographies were created for positive interaction for human beings.
When you look at an apple, you can see the purpose of its existence, the purpose of an animal whose milk you benefit from, and the fact that all the elements of food and natural beauty are created for the benefit of all human beings.
There is no point in creating conflict out of such harmony and aesthetics, in creating wars to use resources for purposes other than their existence, in creating ghosts and following their shadows in absurd fantasy fictions.
In short, when you take all beings where they are with their content and qualities, you see that the plan in this placement is wonderful.
And if people were able to communicate and interact with civilized values such as art, agriculture, trade, etc. to meet each other’s needs in a civilized way, everyone would be happy both in their lives and in their geography, getting to know new people.
For this reason, those who are inclined to faith and wish to attract God’s attention through religion should stay away from all proposals and suggestions that have a human odor, that are far from logic and reasoning, that have lost their consistency of action and promise, that do not ensure peace and tranquility, that do not inspire confidence in hearts and truth in minds, that leave questions unanswered and invite people to blind approval.
If there is a creation, and someone claims it and presents the evidence for it, declares its authority and shows its ownership, it has the ability to declare itself.
In this context, human beings need to follow God’s footsteps correctly from the beginning of their existence to the present day.
If this trail is not followed correctly and consciously, everyone creates their own god, their own idol in a sense, and gets into trouble.
Perhaps the greatest conflict in the context of faith today is the clash of individual gods created in the mind through delusion, prejudice, ignorance and traditional bigotry in the arena of self-interest.
Whenas, in order to know the sovereign power that created the universe and to understand the cyclical purpose that exists in the line of life and death, it will be sufficient to ask it why and why questions.
Yes, words that are not divine are human.
Claims that cannot express themselves cannot be divine.
Promises that do not guide and fulfill the general need for happiness and security are not of God.
As stated in the introduction to this article, the meaning of faith is the affirmation of a verifiable truth and its witnessed reality.
Again, as stated, a belief in this context is the feeling of a truth that is free from hypotheticals, fantasies and fanciful propositions, and the approval of it in the unity of the mind and heart by seeing it together with the integrity of the purpose and goal of creation.
If the commitment claimed to be faith is formed without foundation and evidence and does not respond meaningfully to human emotion and consciousness, it is not faith but a virtual consolation imposed by a phenomenon of contingency on the human search for meaning.
Footnote:
All anti-religious formations are not due to the idea of God’s non-existence, but to the fact that God is not recognized as the sovereign power or cannot be grasped with the characteristics he possesses.
And the conflicts and contradictions created in the name of religion;
It stems from the inability to comprehend the principles of implementation of the purpose and goal components related to the spiritual needs determined in the work and time plan prepared by God in relation to the development processes of human beings and their activities on earth, the procurement methods related to these needs, and the sustainability of the metaphysical nature of the creation project.
Epilogue,
The principles of reason are more valuable than the propositions of the narrations.
Article owner: Safitürk Murat
For your questions: savtx@hotmail.com
31.10.2023
